Μίλα στην πέτρα να βγάλει νερό! Η θρησκεία μας αποστερεί από υποσχέσεις του Θεού.
Μάθημα του Γιώργου Ε Μαρκάκη που ίσως βοηθήσει πιστούς Χριστιανούς να κάνουν μια μεγάλη μετάβαση στην εν Χριστώ ζωή τους.
—————————
Μπορείτε να βρείτε σε Google Folder με τον κάτωθι σύνδεσμο, ένα κείμενο σε μορφή pdf με ΕΙΣΑΓΩΓΗ, ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ, και ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ για το μάθημα, με θέμα:
«Η θρησκεία εναντιώνεται στην αποκάλυψη και το έργο του Θεού και μας σταματά από του να βιώσουμε τις υποσχέσεις του Θεού που αφορούν τον επίγειο βίο μας.»
Ο σύνδεσμος: https://drive.google.com/file/d/1AjZ_ka8uxoSb0cUo8ZmP5QCCyjugfw9D/view?usp=sharing
—————————
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ
Στους Αριθμούς κεφ. 20 μελετούμε την ιστορία του πως ο Θεός έδωσε εντολή στον Μωυσή να μιλήσει στην πέτρα ώστε να βγει νερό, αλλά ο Μωυσής δεν υπάκουσε σε αυτή τη λεπτομέρεια, η οποία όμως αποδείχτηκε καθοριστική. Η τιμωρία του ήταν πως ούτε ο ίδιος ούτε και ο Ααρών δεν θα έβλεπαν τη Γη της Υπόσχεσης, αλλά θα άφηναν τα κόκκαλα τους στην έρημο, εξ αιτίας της απιστίας τους, αλλά και της ανυπακοής τους (σε αυτό το θέμα).
Περίληψη του πιο σημαντικού μηνύματος αυτού του μαθήματος:
Το πνεύμα της θρησκείας φέρνει τον άνθρωπο σε μια τέτοια θέση που η ανάμνηση αυτών που γνώρισα χθες (γενικά στο παρελθόν), του ποιος ήταν ο Θεός, και τι έκανε στη ζωή μου, γίνεται το εμπόδιο στο να ζήσω με τον Θεό του σήμερα, και να βιώσω τη νέα κίνηση του Θεού που κάνει σήμερα.
Η «θρησκεία» (μέσα μας) πρέπει να «πεθάνει» για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά και παραπέρα με τον Θεό, καθώς Αυτός θέλει να μας ελκύσει στο να κατακτήσουμε νέες υποσχέσεις, και να συνεχίσουμε να αυξανόμαστε σε Αυτόν κατά πάντα.
Υπάρχει μέσα σε όλους μας ένα «πνεύμα θρησκείας» που πάντοτε στέκεται εμπόδιο στην κάθε νέα κίνηση του Θεού, και αντιστέκεται σε κάθε νέα αποκάλυψη που θέλει να μας φέρει πιο κοντά και να μας γεμίσει με πιο πολλή από την ζωντανή Παρουσία, Φωνή και Δύναμη του Αγίου Πνεύματος.
Πως ορίζουμε αυτή τη «θρησκεία»; Δεν υπάρχει ένας σίγουρος βιβλικός ορισμός, όμως το «πνεύμα της θρησκείας» που αντιστέκεται στην κάθε νέα κίνηση του Θεού είναι πασιφανές σε πολλά σημεία της Αγίας Γραφής τόσο στα προ-Χριστού, όσο και στα κείμενα της Καινής Διαθήκης. Σε αυτό το μάθημα θα δούμε πως το «πνεύμα της θρησκείας» ενήργησε στον Μωυσή, με βάση την περιγραφή στους Αριθμούς κεφ.20.
Η γνώμη του ομιλητή είναι ότι «θρησκεία» είναι αυτό που ο άνθρωπος κάνει για τον Θεό, και είναι αυτό που ο άνθρωπος «έχει πλάσει με τα δικά του χέρια» (μιλώντας συμβολικά), που εκφράζει την θεοσέβεια αυτού του ανθρώπου, δηλαδή σεβασμό προς τον Θεό.
Όπως και με τα φυσικά είδωλα, έτσι και με «πνευματικό» και με διανοητικό τρόπο οι άνθρωποι φτιάχνουν παρόμοια είδωλα με σκέψεις, με απόψεις, με θεολογίες, με θρησκευτικές παραδόσεις, με μορφές και εκφράσεις λατρείας, με τελετουργίες, που όλα αυτά είναι από τον άνθρωπο προς τον Θεό, χωρίς την αποκάλυψη από τον Θεό προς τον άνθρωπο.
Αντίθετα, αυτά που ο άνθρωπος δημιουργεί και προσφέρει στον Θεό σαν σεβάσματα (είτε φυσικά είδωλα, είτε «πνευματικά» και διανοητικά) όχι μόνον δεν αποδέχονται την αποκάλυψη του Θεού που πάντα διαφέρει από τα αυθαίρετα σεβάσματα των ανθρώπων, αλλά αυτά τα ίδια γίνονται το εμπόδιο και η πηγή της αντίστασης στην αποκάλυψη και το ζωντανό έργο του Θεού που κάνει προς τον άνθρωπο στην κάθε χρονική στιγμή και γενεά.
Ακόμη και στις ζωντανές Εκκλησίες όπου έχουν γνωρίσει την επίσκεψη, την κίνηση και το έργο του Θεού στις περασμένες ημέρες, μήνες, χρόνια, το πνεύμα της θρησκείας υψώνεται αλαζονικά για να αντισταθεί σε κάθε νέα επίσκεψη, κάθε νέα κίνηση, και το έργο του Αγίου Πνεύματος του σήμερα που είναι εξ ορισμού διαφορετικό από κάθε περασμένη κίνηση του Θεού, επειδή είναι έκφραση του Δημιουργού Θεού που πάντοτε κάνει τα πάντα νέα.
Είναι ο Θεός που λέει «ξέχασε τα παλιά, παρήλθαν, δες, τώρα κάνω ένα νέο πράγμα στη γη». Εντούτοις η θρησκεία υψώνεται αλαζονικά πάντοτε για να αντισταθεί στο «τώρα» του Θεού καθώς υψώνει το «είδωλο» που έφτιαξαν οι άνθρωποι με βάση τις αναμνήσεις αυτών που ήδη παρήλθαν και ο Θεός λέει «ξεχάστε τα»!