Το pdf με το κείμενο του μαθήματος:
https://drive.google.com/file/d/1EKKmGanmiLiqfIyKCiegCvWCS0lkHtJ8/view?usp=sharing
Τι είναι πιο σημαντικό; Το ποιος είναι ο Θεός, το αν μας αγαπά, το τι έκανε για μας μέσω του Ιησού Χριστού, το τι μπορεί να κάνει επειδή Αυτός είναι Δυνατός,…
και γενικά όλα εκείνα τα όμορφα λόγια που ακούγονται από τους άμβωνες για τον καλό Θεούλη που Τον έχουμε πλάσει με τη διάνοια και τα συναισθήματα να ταιριάζει στις προσδοκίες μας και τις αντιλήψεις μας, ή;…
Ή μήπως αυτό που είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ είναι το
ΠΩΣ εμείς ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ μπροστά Του, το
ΠΩΣ εμείς ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ σύμφωνα με την κλήση Του, δηλαδή
ΑΝ βαδίζουμε ΑΞΙΑ ώστε να είμαστε οι δικοί Του ΜΑΡΤΥΡΕΣ, δηλαδή η δική Του ΦΑΝΕΡΩΣΗ, ότι Αυτός είναι ο Κύριος που κατοικεί μέσα μας, που σημαίνει ότι έχει την κυριαρχία επάνω μας;
Το πως βαδίζουμε αφότου πιστέψαμε στον Κύριο, φανερώνει τα μυστικά της καρδιάς μας και κάνει γνωστό το ποιος και το τι κυριαρχεί μέσα μας και προσδιορίζει τα λόγια και τα έργα μας. Το ότι ο Θεός είναι καλός από μόνο του δεν αλλάζει ούτε την καρδιά μας, ούτε τις επιλογές μας.
Είναι πραγματικά όμορφο να ξέρεις ότι ο Θεός είναι καλός και σε αγαπά… αλλά… και λοιπόν; Συγνώμη, αλλά έχει αναρωτηθεί κανείς άλλος, ή είμαι ο μόνος που αναρωτιέμαι κάθε φορά που ακούω τέτοια κηρύγματα περί Θεού…
Και λοιπόν; Τι σημασία έχει ποιος και πως είναι ο Θεός;
Μήπως αυτό από μόνο του αλλάζει τίποτε όσον αφορά εμένα και τη ζωή μου; Ο Θεός είναι καλός επειδή είναι αυτός που είναι, υπέροχα! Αλλά το να ακούσω ένα κήρυγμα για το πόσο καλός είναι ο Θεός από μόνο του ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ στη δική μου ζωή, ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΡΠΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ, ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ σε κανένα και δεν αλλάζει καμία κατάσταση αιχμαλωσίας της ψυχής μου, ούτε αφαιρεί το Σκοτάδι από μέσα μου.
Μήπως διαβάσαμε πουθενά στην Αγία Γραφή ότι το μήνυμα του Ευαγγελίου είναι ότι ο Θεός είναι καλός; Αυτό είναι άραγε το μήνυμα του Ευαγγελίου; Άραγε ο Ιησούς υπέφερε και πέθανε για να κηρύττουμε εμείς ότι ο Θεός είναι καλός; Ή μήπως πέθανε ώστε αν επιλέξουμε να πεθάνουμε και εμείς μαζί Του, για να ζήσουμε κι εμείς μια αναστημένη ζωή μέσα από την οποία να φέρουμε πολύ καρπό Ευαγγελίου όσο είμαστε εδώ στη Γη;
Εγώ πάντως διάβασα ότι ο Παύλος δεν έλεγε στους μαθητές Του ξανά και ξανά πόσο καλός είναι ο Θεός, αλλά τους έλεγε ότι αγωνιούσε γι’ αυτούς με πόνους γέννας ώστε να αυξηθεί μέσα τους ο Χριστός, Γαλάτες 4:19 «Παιδάκια μου, για τους οποίους είμαι ξανά σε ωδίνες, μέχρις ότου μορφωθεί μέσα σας ο Χριστός».
Ο Παύλος δίδασκε αυτά που είχαν σημασία, αξία, βαρύτητα και που θα είχαν αποτέλεσμα με πρακτικό τρόπο, δεν τους γέμιζε τα συναισθήματα με κενούς και άκαρπους συναισθηματισμούς περί του Θεού που φέρνουν επανάπαυση και οδηγούν σε παθητικότητα τους πιστούς.
Κολοσσαείς 1:9 Γι’ αυτό κι εμείς, από την ημέρα που το ακούσαμε, δεν παύουμε να προσευχόμαστε για σας, και να δεόμαστε να γίνετε πλήρεις από την επίγνωση του θελήματός του με κάθε σοφία και πνευματική σύνεση· 10 για να περπατήσετε αντάξια στον Κύριο, ευαρεστώντας σε όλα, καρποφορώντας σε κάθε έργο αγαθό, και αυξανόμενοι στην επίγνωση του Θεού.
Το κήρυγμα του Παύλου δεν είχε στόχο να κάνει τους μαθητές του να φαντασιώνονται και να ονειροπολούν με συναισθηματισμούς περί αγάπης Θεού, αλλά είχε στόχο να τους κινητοποιήσει:
– να γίνετε πλήρεις από την επίγνωση του θελήματός του,
– να περπατήσετε αντάξια στον Κύριο,
– ευαρεστώντας σε όλα,
– καρποφορώντας σε κάθε έργο αγαθό,
– αυξανόμενοι στην επίγνωση του Θεού!
Το θέμα δεν είναι ποιος είναι ο Θεός! Καθόλου μα καθόλου!! Μάλλον δεν έχει τίποτε άλλο να πει όποιος κηρύττει ότι ο Θεός είναι καλός, ή απλά θέλει να φέρει εφησυχασμό και αδράνεια σε αυτούς που τον ακούν. Μάλλον δεν μελετά την Αγία Γραφή, ή, ίσως τη μελετά επιλεκτικά για να βρει όσα τον συμφέρουν με στόχο να είναι δημοφιλής κήρυκας.
Το πραγματικό θέμα είναι αν το αποτέλεσμα του κηρύγματος είναι οι πιστοί να ενθαρρύνονται και να κινητοποιούνται ώστε να περπατούν αντάξια στον Κύριο.
Φιλιππησίους 1:27 Μονάχα, πολιτεύεστε επάξια προς το ευαγγέλιο του Χριστού, για να ακούσω, είτε όταν έρθω και σας δω είτε ενώ είμαι απών, την κατάστασή σας, ότι στέκεστε σε ένα πνεύμα, αγωνιζόμενοι μαζί, με μια ψυχή, για την πίστη τού ευαγγελίου·
Στο κείμενο λέει: «αξίως του Ευαγγελίου πολιτεύεσθε».
Με απλά λόγια απόδοσης στα σύγχρονα ελληνικά:
— «να πολιτεύεστε με τρόπο που να είναι άξιος του Ευαγγελίου».
Επομένως ποιο είναι το θέμα; Το αν ο Θεός είναι καλός και αγαθός, αν είναι άγιος και πιστός, ή, το αν ο τρόπος με τον οποίο ζούμε είναι άξιος του Ευαγγελίου που μας παρέδωσε;
Το πιο σημαντικό είναι το αν ο τρόπος που πολιτευόμαστε στην καθημερινότητα της ζωής είναι η ζωντανή μαρτυρία της φύσης του Θεού που έχει διαμορφωθεί μέσα μας, εάν εμείς Τον έχουμε πραγματικά γνωρίσει και Τον έχουμε αφήσει να μας μεταμορφώσει στη δική Του εικόνα και ομοίωση, κάτι που δεν είναι διανοητική θεολογία, αλλά λόγια και έργα ζωής.