Πνευματικός Οίκος – σαν ζωντανά λιθάρια συνοικοδομούμαστε
Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού στη γη είναι ένα παγκόσμιο και “καθολικό” “σώμα”, το “Σώμα του Χριστού”, του οποίου ο Ιησούς είναι η “Κεφαλή”. Κάθε μέλος ανήκει σε αυτό το Σώμα ατομικά. Εντούτοις, η Αγία Γραφή μας δείχνει με πληθώρα τρόπων, παραδειγμάτων και παραβολών ότι:
– ενώ το να γίνουμε μέλη στο Σώμα είναι μια ατομική προσωπική υπόθεση στην οποία κανείς άλλος δεν έχει λόγο ή επιρροή, παράλληλα,
– η συμμετοχή μας στο Σώμα του Χριστού δεν είναι μια ξεχωριστή, ατομικιστική υπόθεση σε διαχωρισμό από τα άλλα μέλη, αλλά απόλυτα εξαρτώμενη από τα μέλη με τα οποία, χάρη στα οποία, και διαμέσου των οποίων, το κάθε μέλος ενώνεται και παραμένει ενωμένο με το Σώμα.
Αντίστοιχα, το χρίσμα είναι ένα δώρο του Θεού που ενεργείται στον κάθε άνθρωπο ατομικά, ενώ παράλληλα το χρίσμα ρέει στον άνθρωπο όχι απευθείας από τον Θεό στο κάθε μέλος χωριστά και ξεκομμένα, αλλά διαμέσου των άλλων μελών του Σώματος, όπως το αίμα στο ανθρώπινο σώμα δεν πετάγεται απευθείας από την καρδιά στο κάθε κύτταρο, αλλά ρέει διαμέσου του συνόλου του οργανισμού που προμηθεύει το αίμα σε κάθε κύτταρο. Όλα αυτά αποδεικνύονται και βιβλικά όταν κάποιος θελήσει να μαθητεύσει στην Αλήθεια του Λόγου του Θεού.
Ένα από τα πολλά, βασικά εδάφια που εξηγούν αυτά τα βιβλικά θεμέλια της κατανόησης της Εκκλησίας είναι τα λόγια του Απ. Παύλου που είπε στην Εφεσίους 4:11-16 (σε περιληπτική παράφραση εδώ):
«Κι αυτός έδωσε Διακονίες ώστε, να αυξηθούμε σ’ αυτόν σε όλα, αυτός που είναι η κεφαλή, ο Χριστός· από τον οποίο ολόκληρο το σώμα, καθώς συναρμολογείται και καθώς συνδέεται με κάθε συνάφεια των μελών που συνεργούν, σύμφωνα με την ανάλογη ενέργεια καθενός μέρους ξεχωριστά, κάνει την αύξηση του σώματος, για τη δική του οικοδομή, με αγάπη. »
Η συμμετοχή του κάθε μέλους του Σώματος προσδιορίζεται από την κοινωνία με άλλα μέλη, που γίνεται μέσα σε εκκλησιαστικές κοινότητες που ενεργούν σαν μια οικογένεια, όπου κάθε μέλος συμμετέχει και οικοδομείται. Κάθε μέλος είναι σαν ένα “ζωντανό λιθάρι” που πρέπει να συνοικοδομηθεί με τα άλλα “λιθάρια” για να δεθεί και να μείνει προσκολλημένο σαν σε τοίχο, που είναι το “οικοδόμημα” του Κυρίου που φτιάχνει το σύνολο του Σώματος που είναι η Εκκλησία – όπως είναι γραμμένο:
Α’ Πέτρου 2:5 κι εσείς, σαν ζωντανές πέτρες, οικοδομείστε [ως] πνευματικός οίκος, άγιο ιεράτευμα, για να προσφέρετε πνευματικές θυσίες, ευπρόσδεκτες στον Θεό διαμέσου τού Ιησού Χριστού.
Τα παραπάνω σχόλια είναι επεξηγηματικά και εισαγωγικά, και ΔΕΝ έγιναν στη διάρκεια του μαθήματος, όπου λέγονται άλλα πράγματα, από τον Ποιμένα Γιώργο Ε Μαρκάκη. Το μάθημα έγινε την Κυριακή 13 Ιουνίου 2021 στην κατ’ οίκον συνάθροιση της “Αποστολικής Διακονίας Σαλόμ” στην Παλλήνη. Ο στόχος του μαθήματος είναι να βοηθήσει να καταλάβουμε ότι ένα βασικό έργο του Αγίου Πνεύματος στις καρδιές των πιστών είναι να μας θέσει σε πνευματικές οικογένειες, όπου μπορούμε να λάβουμε την πληρότητα της ευλογίας του Θεού στη ζωή μας, αντί να κατοικούμε σαν σε άνυδρη γη, όπως γίνεται σε αυτούς που ζουν ξεκομμένοι από το Σώμα του Χριστού, σε απομόνωση.
Ψαλμός 68:6 Ο Θεός κατοικίζει σε οικογένεια τους μεμονωμένους· βγάζει τους δέσμιους σε αφθονία· οι αποστάτες, όμως, κατοικούν σε άνυδρη γη.