No comments yet

Εύστοχες, ή άστοχες προσευχές; Το τριπλό σχοινί της ανομίας-Μέρος 3

Αυτό είναι το 3ο Μέρος αυτής της σειράς μαθημάτων που αφορούν το τριπλό «σχοινί» της ανομίας.

(Μέρος 1) Η γέννηση του τριπλού «σχοινιού» της ανομίας στον Κήπο της Εδέμ, Γένεση 3:10 https://youtu.be/Olyiwev82dU

(Μέρος 2) Ελευθερία από το τριπλό «σχοινί» της ανομίας

Playlist με όλα τα σύντομα μηνύματα:
ΜΙΚΡΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ Γιώργου Ε Μαρκάκη

Το κανάλι μου στο YouTube:
https://www.youtube.com/c/GeorgeEMarkakis

Κλείσαμε το 2ο Μέρος αυτής της διδασκαλίας λέγοντας ότι όταν εξομολογήθηκα και ζήτησα από το Αίμα του Ιησού Χριστού να με καθαρίσει από το τριπλό σχοινί της Ανομίας που είχα κληρονομήσει, από εκεί και μετά δεν είχα πλέον ανάγκη να παλεύω με εκείνα τα συναισθήματα και τις επιθυμίες του φόνου, της εκδίκησης, και της οργής που με κυρίευε.

Έτσι μπόρεσε το Άγιο Πνεύμα να συνεχίσει το έργο της μεταμόρφωσης μέσα μου, σε εκείνες τις πτυχές του χαρακτήρα μου όπου δεν υπήρχε πρόοδος πριν. Όμως αφότου ελευθερώθηκα, μπόρεσα να κάνω πρόοδο ώστε να μοιάζω πιο πολύ με τον Χριστό, και να υπάρχει πιο πολύ το δικό Του Φως αντί για τις φανερώσεις του Σκότους που με κυρίευε κάποιες φορές.

Ήμουνα πιστός, αλλά δεν έχει σημασία αν κάποιος είναι Χριστιανός ή όχι. Αυτό που έχει σημασία είναι τι κυριαρχεί μέσα του, το Φως ή το Σκοτάδι. Δεν μπορεί να υπάρχει Φως εκεί που επικρατεί η πικρία, η ασυγχωρησία, η αλαζονεία, ο φθόνος, και κάθε είδους ρίζα ανομίας. Με όποιο «πρόσωπο» ταυτιζόμαστε, αυτό το πρόσωπο θα κυριαρχεί μέσα μας και επάνω μας.

Αν ταυτιζόμαστε με πρόσωπα Σκότους όπως ο φθόνος, η αντιζηλία ή το μίσος ενάντια στον αδελφό μας, δεν είναι δυνατόν ταυτόχρονα να ταυτιζόμαστε με τον Υιό του Θεού που έδωσε την ζωή Του για να δείξει την Αγάπη του Θεού ακόμη και για τους εχθρούς Του.

Κανείς Χριστιανός δεν θέλει να ταυτίζεται με πρόσωπα του Σκότους, αλλά πολλές φορές μοιάζει αδύνατον να ελευθερωθούμε από τη σαρκική μας φύση ενώ μετανοούμε και δεν την θέλουμε. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται να προσευχόμαστε να μας αποκαλύψει ο Κύριος ποιο είναι το τριπλό σχοινί που πρέπει να κόψουμε για να νικήσουμε και να ελευθερωθούμε.

Όλες οι προσευχές μας είναι σημαντικές, αλλά για να καθαριστούμε πρέπει να επικαλεστούμε το Αίμα του Ιησού επάνω στις συγκεκριμένες ακαθαρσίες που μας μολύνουν. Γι’ αυτό είναι απαραίτητη η εξομολόγηση του καθ’ ενός από τα τρία πνεύματα που μας δένουν σαν τριπλό σχοινί.

Αλλιώς θα ήταν σα να μπαίνουμε στη μπανιέρα αλλά χωρίς να τρίβουμε με το σφουγγάρι το συγκεκριμένο σημείο που έχουμε λερωθεί. Βγαίνουμε από την μπανιέρα και λέμε «μόλις έκανα μπάνιο». Ωραία, αλλά η βρωμιά είναι ακόμη εκεί, επειδή δεν την τρίψαμε μέχρις ότου καθαριστεί.

Α’ Ιωάννου 1:8 Αν πούμε ότι δεν έχουμε αμαρτία, εξαπατούμε τον εαυτό μας και η αλήθεια δεν υπάρχει μέσα μας. 9 Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.

Ο Ιωάννης δεν είπε αν «κάναμε αμαρτία», αλλά είπε αν «έχουμε αμαρτία». Την αμαρτία που κληρονομήσαμε την έχουμε, ακόμη κι αν δεν την πράξαμε. Μπορεί να έχω πνεύμα φόνου επειδή γεννήθηκα με αυτή την επιθυμία, χωρίς εντούτοις να έχω ποτέ φονεύσει άνθρωπο. Αν επειδή δεν έχω φονεύσει, πω ότι δεν έχω αμαρτία, εξαπατώ τον εαυτό μου! Αυτό λέει ο Ιωάννης εδώ.

Αν όμως ομολογήσω την αμαρτία που κατοικεί μέσα μου από την γέννηση μου, τότε φανερώνεται στην πράξη η δύναμη και η επιθυμία του Θεού να μας συγχωρήσει όλες τις αμαρτίες, ακόμη και αυτές που δεν έχουμε πράξει, αλλά που ελλοχεύουν στην ανθρώπινη σαρκική φύση μας.

Γι’ αυτό και ο Ιωάννης λέει «να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία» – τι είναι αυτή η «αδικία» από την οποία χρειάζομαι καθαρισμό, ενώ από την αμαρτία χρειάζομαι συγχώρεση; Και ποια είναι η σχέση ανάμεσα στην «αδικία» και τα δικά μου έργα αμαρτίας; Η αδικία είναι η φύση του Σκότους που προκαλεί τα έργα της αμαρτίας.

Αν ήταν αρκετό να κάνουμε μια απλή, γενική προσευχή, και να γίνουν όλα τέλεια, τότε όλοι μας θα είχαμε γίνει τέλειοι με μια απλή προσευχή: Κύριε, άλλαξε με, και κάνε με σαν και Σένα. Αυτό θα έφτανε. Δεν θα χρειαζόταν να προσευχηθούμε ξανά, ποτέ!! Θα είχαμε όλοι γίνει «θεοί».

Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη, ότι οι πιο πολλοί πιστοί θυμίζουν τον παλιό, σαρκικό άνθρωπο της αμαρτίας περισσότερο, παρά τον αναγεννημένο πιστό Χριστιανό. Άρα λοιπόν υπάρχει ανάγκη να μάθουμε να προσευχόμαστε στοχευμένα, με ακρίβεια και να ζητάμε τα συγκεκριμένα πράγματα, και όχι γενικά και αόριστα που είναι φανερό ότι δεν έχει αποτελέσματα.

Όταν εξομολογήθηκα ακριβώς τα τρία πνεύματα που είχα κληρονομήσει, του φόνου, της οργής και της εκδίκησης, και ζήτησα συγγνώμη, μετανόησα και επικαλέστηκα το Αίμα του Ιησού Χριστού για να με καθαρίσει για το κάθε ένα, αμέσως απελευθερώθηκα από εκείνα τα δεσμά που με κρατούσαν δεμένο.

Ένα πολύ συνηθισμένο τριπλό σχοινί ανομίας είναι ο θυμός, πικρία, και ασυγχωρησία. Επίσης ο θυμός, φόβος και άγχος.

Post a comment