Το ΧΡΙΣΜΑ δεν αντικαθιστά την ΠΑΡΟΥΣΙΑ του Θεού – Μέρος 2
Μάθημα του Γιώργου Ε Μαρκάκη στη Συνάντηση Κοινωνίας & Προσευχής την Παρασκευή 8 Ιουλίου 2022.
————————————————–
Στις 6 Ιουλίου κυκλοφόρησα ένα 4λεπτο βιντεάκι με θέμα «Το ΧΡΙΣΜΑ δεν αντικαθιστά την ΠΑΡΟΥΣΙΑ του Θεού». Μπορείτε να το δείτε στο YouTube: https://youtu.be/YITzKaW_3H8
————————————————–
Ακολουθούν λίγα λόγια για το μάθημα. Το πλήρες κείμενο του μαθήματος σε μορφή pdf: https://drive.google.com/file/d/1x34fKTVrVRm3Y3mxhMoOZ1QH6cS4cu0r/view?usp=sharing
————————————————–
Σύνοψη των βασικών σημείων του μαθήματος:
Η δυνατή ενέργεια του χρίσματος στη συνάθροιση δεν αρκεί για να φέρει μετάνοια στην καρδιά, συντριβή και ταπείνωση.
Για την εσωτερική μεταμόρφωση του πιστού χρειάζεται ταπείνωση της καρδιάς, μετάνοια από κρυφές αμαρτίες, επιθυμία αγιασμού, και υπακοή στο Λόγο του Θεού.
Η μεταμορφωτική διαδικασία του αγιασμού χρειάζεται την επιθυμία, την απόφαση και την προσήλωση του πιστού να πάει στην πηγή για μπορεί να πιει από το ζωντανό νερό.
————————————————–
Λίγα λόγια για το χρίσμα σαν βιβλική έννοια:
Χρειαζόμαστε ένα λεξιλόγιο επικοινωνίας με βάση την Αγία Γραφή. Όμως παράλληλα υπάρχει και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται στους εκκλησιαστικούς κύκλους κυρίως της Πεντηκοστής στη γενιά μας.
Με τη λέξη «χρίσμα» αναφερόμαστε σε μια ιδιαίτερη ενέργεια του Αγίου Πνεύματος που ενεργείται είτε μέσα από έναν όπως τον λέμε «χρισμένο κήρυκα», είτε μέσα από έναν όπως τον λέμε «χρισμένο ύμνο», είτε στη διάρκεια μιας συνάθροισης, κυρίως με έμφαση στην ώρα της λατρείας και προσευχής.
Επίσης μπορεί να πούμε «αυτό ήταν ένα πολύ χρισμένο κήρυγμα» ενώ για άλλα κηρύγματα δεν το λέμε επειδή δεν μας εντυπωσίασαν, ή, δεν νιώσαμε κάτι μέσα μας που να βεβαιώνει μια ιδιαίτερη ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, είτε αυτή ήταν μια αντικειμενική διάκριση είτε ήταν απλά τα δικά μας συναισθήματα.
Όταν ο Θεός χρησιμοποιεί ένα κήρυκα για να κάνει θεραπείες, τότε λέμε «έχει χρίσμα θεραπειών», κλπ. Η αλήθεια είναι πως καμία από αυτές τις αναφορές δεν έχει βιβλικό έρεισμα και υποθέτω ότι είναι μια λέξη που προήλθε από μετάφραση της λέξης «anointing» από τους Αγγλόφωνους εκκλησιαστικούς κύκλους.
Στην Καινή Διαθήκη οι μοναδικές βιβλικές αναφορές στη λέξη «χρίσμα» είναι:
Α’ Ιωάννου 2:20 Κι εσείς έχετε χρίσμα από τον Άγιο, και γνωρίζετε όλοι. …
26 Αυτά σας [τα] έγραψα γι’ αυτούς που σας πλανούν. 27 Κι εσείς, το χρίσμα που λάβατε απ’ αυτόν, μένει μέσα σας, και δεν έχετε ανάγκη κάποιος να σας διδάσκει· αλλά, όπως σας διδάσκει το ίδιο το χρίσμα για όλα, [έτσι] και είναι αλήθεια και δεν είναι ψέμα· και καθώς σας δίδαξε, θα μένετε σ’ αυτόν.
Το πρόβλημα αρχίζει να φαίνεται όταν ένα κήρυγμα φέρνει έλεγχο για αμαρτωλότητα ή για χλιαρότητα και δεν μας αρέσει καθόλου. Άραγε τότε θα λέγαμε ότι ήταν ένα πολύ χρισμένο κήρυγμα, όταν δεν μας άρεσε καθόλου αυτό που ακούσαμε;
Κι όμως μπορεί πράγματι να μιλούσε ο Κύριος μέσα από το κήρυγμα, και αν μιλούσε ο Κύριος τότε σίγουρα ήταν χρισμένο κήρυγμα, αλλά αυτό που θέλω να δώσουμε έμφαση εδώ είναι ότι συχνά με τη λέξη «χρίσμα» και «χρισμένο» μιλάμε για συναισθήματα και προτιμήσεις αντί για το ποια είναι η πραγματική πηγή και η προέλευση Εργάτη ή του κηρύγματος του.
Το θέμα γίνεται ακόμη πιο δύσκολο όταν καταλάβουμε ότι προτιμήσεις και συναισθήματα του ακροατηρίου δεν θεσπίζουν έναν κήρυκα ή το κήρυγμα του σαν χρισμένο ή μη.
Αν πράγματι ένας Εργάτης είναι χρισμένος από τον Κύριο, και αν πράγματι ένα κήρυγμα είναι χρισμένο από τον Κύριο, δεν έχει τίποτε να κάνει με το πως εμείς αισθανόμαστε, και έχει να κάνει με το αν η πηγή, η προέλευση είναι από τον ίδιο τον Κύριο. Αυτός είναι που δίνει το χρίσμα στους ανθρώπους για να κάνουν το δικό Του έργο.
Διαβάσαμε παραπάνω: «καὶ ὑμεῖς χρῖσμα ἔχετε ἀπὸ τοῦ ἁγίου· οἴδατε πάντες», δηλαδή «έχετε χρίσμα από τον Άγιο, και γνωρίζετε όλοι», από Α’ Ιωάννου 2:20.
Το άμεσο συμπέρασμα είναι ότι το χρίσμα και ο Άγιος είναι δυο διαφορετικές οντότητες.
Το χρίσμα το έχουμε εμείς οι άνθρωποι, είναι κάτι που μας το έδωσε ο Άγιος αλλά τώρα το κατέχουμε εμείς, είναι κάτι δικό μας, κάτι που μας συνοδεύει πάντοτε, όπως και όλα τα χαρίσματα του Θεού, που τα δίνει στους ανθρώπους και δεν τα παίρνει πίσω.
Ρωμαίους 11:29 Επειδή, τα χαρίσματα και η πρόσκληση του Θεού δεν επιδέχονται μεταμέλεια.