No comments yet

H Πατρότητα του Θεού – Κάποιοι συλλογισμοί από τον Ποιμένα Γιώργο Ε Μαρκάκη

Ολόκληρο το κείμενο αυτής της παρουσίασης μπορείτε να το κατεβάσετε από το Google Drive σε μορφή PDF. Μπορείτε να το τυπώσετε ή να το αποθηκεύσετε σε δική σας συσκευή.

https://drive.google.com/file/d/1Sxy8L3R8HJ-St8bNsEfTbqp_-f8QlrNz/view?usp=sharing

Λίγα λόγια για το θέμα:

Ο Υιός του Θεού, ήλθε στον κόσμο με μορφή ανθρώπου, για να μας αποκαλύψει τον Πατέρα. Το πρώτο πράγμα που μαθαίνουμε για τον Ιησού είναι πως είναι Υιός! Αυτομάτως μας οδηγεί στην αποκάλυψη ότι ο Θεός είναι Πατέρας, που μόνον ο Υιός αποκαλύπτει.

Αυτό που ακολουθεί την αποκάλυψη του Πατέρα διαμέσου του Υιού είναι ότι το Ευαγγέλιο είναι η πρόσκληση του Πατέρα Θεού για κάθε άνθρωπο που δέχεται τον Ιησού σαν Κύριο και Σωτήρα, να γίνει τέκνο Θεού, και επομένως αδελφός,-ή του Ιησού. Η πατρότητα του Θεού είναι το, και είναι στο, επίκεντρο του Ευαγγελίου της Βασιλείας.

Δεν μπορεί να υπάρξει καν οποιαδήποτε επικοινωνία με τον Θεό, εάν πρώτα δεν εισέλθει ο άνθρωπος στη θέση της «υιότητας» διαμέσου της υιοθεσίας, ώστε να μπορούμε να απευθύνουμε τον λόγο προς τον Θεό όχι απλά σαν «Θεό», αλλά σαν Πατέρα, εξ ου και… «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς»!

Όταν πιστέψουμε ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού που έγινε θυσία πεθαίνοντας επάνω στο σταυρό για να άρει (σηκώσει) την αμαρτία του κόσμου, τότε αρχίζει η διαδικασία της υιοθεσίας που μας κάνει αδελφούς του Υιού του Θεού, και τέκνα Θεού, που αρχίζουμε να γνωρίζουμε και να βαδίζουμε με τον Θεό μέσα από μια σχέση «υιότητας» που μας δίνει το δικαίωμα να Τον αποκαλούμε Πατέρα.

Στα πρώτα βήματα της πίστης ο άνθρωπος «βλέπει» τον Ιησού, και αποκτά μια σχέση με τον Ιησού. Γίναμε φίλοι του Θεού όταν γίναμε φίλοι του Ιησού, και αυτό ήταν δώρο, ήταν χάρισμα, δεν το αξίζαμε, δεν κάναμε κάτι για αυτό, ήλθε από μόνο του, απλά και μόνον επειδή αποδεχτήκαμε την φιλία του Ιησού.

Καθώς βαδίζουμε με τον Ιησού, σύντομα αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι έχουμε ανάγκη από κάτι παραπάνω από την απλή φιλία του Υιού του Θεού. Αρχίζουμε να νιώθουμε πόσο υστερούμε από την θεία Φύση, καθώς συνειδητοποιούμε πόσα πρέπει να αλλάξουν μέσα μας.

Μετά μαθαίνουμε πόσο έχουμε ανάγκη από το Άγιο Πνεύμα, που έστειλε ο Ιησούς από τον Πατέρα Θεό για να εκτελέσει μέσα μας το έργο του Αγιασμού, και μέσα από εμάς το έργο της Βασιλείας του Θεού στη γη.

Η σχέση με το Άγιο Πνεύμα είναι διαφορετική από την σχέση με τον Ιησού. Ενώ είναι πάντα φίλος μας γεμάτος χάρη και έλεος και είναι έτοιμος να συγχωρήσει τις αδυναμίες μας, το πρωταρχικό Του έργο είναι να μας οδηγήσει σε όλη την Αλήθεια. Και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα, καθώς η πιο σημαντική αλήθεια που θέλει να μας μάθει είναι το πόσο αμαρτωλή είναι η ανθρώπινη φύση μας, και πόσο πολύ απέχουμε από το να είμαστε πραγματικοί υιοί Θεού που βαδίζουν άξια σύμφωνα με το κάλεσμα Του.

Σιγά σιγά συνειδητοποιούμε ότι η χάρη και το έλεος του φίλου μας Θεού δεν είναι ούτε τσάμπα, ούτε φτηνιάρικα. Είναι δώρο, αλλά είναι ένα δώρο πολύ ακριβό που δεν έχουμε το δικαίωμα να το καταπατήσουμε ή να το πετάξουμε. Το δώρο του Θεού είναι στο ότι:
– εφόσον πληρούμε τις προϋποθέσεις περί αγιασμού που είναι η διαδικασία της μετάνοιας, τότε είναι από την χάρη και το έλεος του Θεού που ενεργείται μέσα μας ο αγιασμός μέσα από σταδιακή μεταμόρφωση.

Η χάρη του Θεού δεν αφαιρεί την εξουσία της αμαρτίας να φέρει συνέπειες και θάνατο, αλλά μας ελευθερώνει από την δύναμη της αμαρτίας να μας κρατά δεμένους, υπό την προϋπόθεση ότι εμείς θέλουμε να ελευθερωθούμε, εξομολογούμαστε, μετανοούμε, και συνεργαζόμαστε με το Άγιο Πνεύμα.

Ο Θεός δεν μας κάλεσε απλά να είμαστε αδέλφια του Ιησού, όταν γίναμε τέκνα Θεού χωρίς απαιτήσεις, αλλά υπάρχει κι ένα άλλο, μεγαλύτερο και υψηλότερο κάλεσμα που έχει πολύ αυστηρές απαιτήσεις… Άγιοι να γίνεστε, καθώς ο Πατέρας ο Ουράνιος είναι άγιος!

Ενώ άρχισαν όλα τόσο απλά με τον φίλο μας Ιησού, έρχεται η ώρα που το Άγιο Πνεύμα μας οδηγεί και μας αποκαλύπτει και άλλα που είναι γραμμένα στην Αγία Γραφή. Λόγια που είναι δύσκολα, που διαφέρουν τόσο πολύ από την ξεκίνημα της πορείας μας με τον Ιησού, τότε που ήταν όλα εύκολα.

«αν επικαλείστε Πατέρα, αυτόν που κρίνει χωρίς προσωποληψία, σύμφωνα με το έργο τού καθενός, να διάγετε με φόβο τον καιρό τής παροικίας σας»…

Καθώς το Άγιο Πνεύμα μας οδηγεί σε όλη την Αλήθεια, μας μαθαίνει στην πράξη και μια άλλη πραγματικότητα της σχέσης μας με τον Θεό, που μοιάζει τόσο μα τόσο διαφορετική από την αρχική, απλή φιλία μας με τον φιλαράκο μας τον Ιησού…

Εβραίους 12:6 όποιον ο Κύριος αγαπάει, [τον] περνάει από παιδεία· και μαστιγώνει κάθε γιο τον οποίο παραδέχεται».

Η αρχή της φιλίας με τον Ιησού, μας φέρνει στην πορεία του Αγιασμού που καθοδηγεί το Άγιο Πνεύμα, για να αποκτήσουμε την παρρησία της σχέσης με τον Πατέρα Θεό, μέσα από την μεταμόρφωση μας από τέκνα, τότε που αναγεννηθήκαμε, σε υιούς Θεούς, μέσα από την σταύρωση της σάρκας μας και των αμαρτωλών επιθυμιών της.

Post a comment