Η θέση της γυναίκας [Μέρος 5] στο έργο της διακονίας
Για να δείτε:
Μέρος 1: https://youtu.be/3aKStrwZ4kw
Μέρος 2: https://youtu.be/9O3ZBsihdxM
Μέρος 3: https://youtu.be/mlGxggxALwc
Μέρος 4: https://youtu.be/hyk-kfdvviw
Μέρος 5: https://youtu.be/5sGQRiMAvmw
Σε αυτό το βίντεο μιλάμε περισσότερα για τα λόγια του Απ. Παύλου όσον αφορά τις γυναίκες στην Εκκλησία, στην Α’ Κορινθίους 14:34-35, σε συνέχεια των όσων μιλήσαμε στο Μέρος 4. Επίσης καλύπτουμε το θέμα και από την οπτική γωνία του “Νόμου” τον οποίο επικαλείται ο Παύλος για να δώσει την εντολή να σιωπούν οι γυναίκες στη συνάθροιση.
Με αυτό το 5ο Μέρος ολοκληρώνεται η σειρά μαθημάτων του Γιώργου Ε Μαρκάκη για τη θέση και το ρόλο της Γυναίκας στο έργο της διακονίας και στην Εκκλησία. Σε αυτά τα 5 βίντεο δεν καλύπτουμε ολοκληρωτικά όλες τις παραμέτρους και δεν εξαντλούμε το θέμα.
Όμως εξηγούμε τα βασικά απαραίτητα ώστε να γίνει κατανοητή η πιο ολοκληρωμένη εικόνα που διαμορφώνει ο Λόγος του Θεού μέσα από την Αγία Γραφή. Και αυτό, σε αντίθεση με τις επιφανειακές θεολογίες του ενός εδαφίου και τις νομικίστικες ερμηνείες που σβήνουν το Πνεύμα, φιμώνουν το Χρίσμα, και αδρανοποιούν πάνω από το μισό Σώμα του Χριστού, όσον αφορά το έργο του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού.
Για μεγαλύτερη σαφήνεια για όποιον ενδιαφέρεται σοβαρά για το ζήτημα της εξήγησης των κειμένων, ένα θέμα το οποίο δεν αγγίξαμε καθόλου σε αυτά τα 5 βιντεο-μαθήματα είναι το ποιες είναι οι αρχές της εξήγησης του γραπτού Λόγου του Θεού, και ποια είναι τα απαραίτητα στοιχεία που χρειάζονται για να θεσπίσουμε θεολογικές θέσεις που να αποτελούν καθοριστικές εντολές που προσδιορίζουν τον εκκλησιαστικό βίο.
Δηλαδή δεν εξηγήσαμε το γιατί η επιφανειακή εξήγηση των λόγων του Απ.Παύλου περί σιωπής των γυναικών μέσα στο σύνολο των κειμένων της Α.Γ. δεν πληροί τις προϋποθέσεις για να γίνει Νόμος για την Εκκλησία.
Για να γίνει αυτό αφενός απαιτείται ένα βαθύτερο επίπεδο γνώσης και κατανόησης των κειμένων που γενικά απουσιάζει από το εκκλησιαστικό Σώμα. Αφετέρου, απαιτείται γνήσιο ενδιαφέρον να μάθουμε την Αλήθεια, συνδυασμένο με ταπεινό πνεύμα που να μη φοβάται να αναγνωρίσει ότι δεν τα ξέραμε όλα και κάναμε και λάθη.
Διότι αν αναγνωρίσουμε ότι κάναμε λάθη, ίσως και να χρειάζεται να διορθώσουμε αυτά που νομίζαμε να είναι σωστά ενώ ήταν λάθη, που τελικά δεν εκφράζουν ούτε την καρδιά και το νου του Χριστού, ούτε συνάδουν με το πνεύμα της Αγίας Γραφής όσον αφορά το κάλεσμα του Θεού για τον Άνθρωπο που “έχει ντυθεί το Χριστό και είναι υιός Θεού” (άσχετα με το φύλο) στο έργο της διακονίας του Ευαγγελίου της Βασιλείας του Θεού.