Η Αγάπη του Θεού συγχωρεί άνευ όρων.
Αυτό το μάθημα του Γιώργου Ε Μαρκάκη έγινε εξ αιτίας ονείρου που έδειξε ο Κύριος, στο οποίο οι δύο κόρες ήταν αντίδικες και η μια κατηγορούσε την άλλη. Μέσα από αυτό το όνειρο ο Θεός έδειξε πως νιώθει ένας πατέρας όταν βλέπει τα παιδιά του να κατηγορούν το ένα το άλλο.
Η άνευ όρων συγχώρηση των εχθρών μας ισοδυναμεί με έκφραση αγάπης που υπερβαίνει τα συναισθήματα και τον ρομαντισμό όπως είναι η αγάπη του κόσμου. Ο Ιησούς δεν πέθανε στο σταυρό χάρη ρομαντικών συναισθημάτων, εντούτοις είπε ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από το να θέσει κάποιος τον εαυτό του (δηλ. σε θάνατο) υπέρ των φίλων του.
Το να συγχωρούμε αυτούς που μας κάνουν κακό δεν είναι απλά μια φανέρωση της Αγάπης του Θεού στην οποία μας κάλεσε να Του μοιάσουμε, αλλά είναι και καλό για εμάς τους ίδιους, καθώς μας ελευθερώνει από τα δεσμά της ασυγχωρησίας που είναι σαν ένα είδος φυλακής της ψυχής μας.
Ένα σημείο κλειδί αυτού του μηνύματος είναι ότι κάθε πιστός καλείται να πάρει μια απόφαση, και να σταθεί σε μια από τις δύο θέσεις όπου μπορεί να σταθεί κάποιος σε μια Δίκη:
– είτε σαν αντίδικος που κατηγορεί, είτε σαν συνήγορος που υπερασπίζεται!
Η Βασιλεία του Θεού έχει να κάνει (ανάμεσα σε άλλα) με τη Δικαιοσύνη του Θεού που δικαιώνει δωρεάν όποιον πιστέψει στη θυσία του Ιησού επάνω στο σταυρό. Αυτή η δικαίωση και άφεση από τα αμαρτήματα δεν γίνεται επειδή ο αμαρτωλός το αξίζει, αλλά επειδή ο Θεός επιλέγει να επιδείξει έλεος και να αποδώσει χάρη αντί για τιμωρία.
Στο ίδιο καλούμαστε κι εμείς που λάβαμε χάρη και ελευθερωθήκαμε από το χρέος της αμαρτίας και των λαθών μας, να επιδείξουμε το ίδιο έλεος και να αποδώσουμε χάρη στους εχθρούς μας, να ελεήσουμε, όπως ελεηθήκαμε, όπως περιγράφει αυτή η παραβολή του Ιησού:
————————–
Ματθαίου 18:23 Γι’ αυτό, η βασιλεία των ουρανών ομοιώθηκε με έναν άνθρωπο βασιλιά, που θέλησε να εξετάσει τους λογαριασμούς [του] με τους δούλους του.
24 Και όταν άρχισε να εξετάζει, φέρθηκε σ’ αυτόν ένας οφειλέτης 10.000 ταλάντων. 25 Και επειδή δεν είχε να τα αποδώσει, ο κύριός του πρόσταξε να πουληθεί αυτός, και η γυναίκα του, και τα παιδιά του, και όλα όσα είχε, και να αποδοθεί [αυτό που χρωστούσε].
26 Καθώς, λοιπόν, ο δούλος, έπεσε [στα πόδια του], τον προσκυνούσε, λέγοντας: Κύριε, μακροθύμησε σε μένα, και θα σου τα αποδώσω όλα. 27 Και επειδή ο κύριος εκείνου τού δούλου τον σπλαχνίστηκε, τον άφησε ελεύθερο, του χάρισε μάλιστα και το δάνειο.
28 Όταν, όμως, εκείνος ο δούλος βγήκε έξω, βρήκε έναν από τους συνδούλους του, που του χρωστούσε 100 δηνάρια· και αφού τον έπιασε [τον] έπνιγε, λέγοντας: Απόδωσέ μου ό,τι χρωστάς.
29 Πέφτοντας, λοιπόν, ο σύνδουλός του στα πόδια του, τον παρακαλούσε, λέγοντας: Μακροθύμησε σε μένα, και θα σου τα αποδώσω όλα.
30 Εκείνος, όμως, δεν ήθελε, αλλά φεύγοντας, τον έβαλε σε φυλακή, μέχρις ότου αποδώσει εκείνο που χρωστούσε.
31 Βλέποντας, όμως, οι σύνδουλοί του αυτά που έγιναν, λυπήθηκαν υπερβολικά· και καθώς ήρθαν, φανέρωσαν στον κύριό τους όλα όσα έγιναν. 32 Τότε, αφού τον προσκάλεσε ο κύριός του, του λέει: Δούλε πονηρέ, όλο εκείνο το χρέος σού το χάρισα, επειδή με παρακάλεσες· 33 δεν έπρεπε κι εσύ να ελεήσεις τον σύνδουλό σου, όπως κι εγώ σε ελέησα;
34 Και επειδή ο κύριός του οργίστηκε, τον παρέδωσε στους βασανιστές, μέχρις ότου αποδώσει σ’ αυτόν ολόκληρο εκείνο που όφειλε.
35 Έτσι και ο ουράνιος Πατέρας μου θα κάνει σε σας, αν δεν συγχωρήσετε από την καρδιά σας κάθε ένας στον αδελφό του τα παραπτώματά τους.