Έχεις πιστέψει ότι ο Ιησούς αναστήθηκε εκ νεκρών; Καλό!
Έχεις γνωρίσει ότι ο Ιησούς είναι ζωντανός; Καλύτερο!
Έχεις παραδώσει την ζωή σου στον Ιησού για είναι ο Βασιλιάς σου; Απαραίτητο, εάν επιθυμείς να ζήσεις και μαζί Του στην αιωνιότητα!
Και τώρα η δύσκολη ερώτηση… άραγε… έχεις μαλακώσει την καρδιά σου αφότου πίστεψες, γνώρισες και παραδόθηκες, ώστε να Του επιτρέψεις να την αλλάξει και να την διαμορφώσει σύμφωνα με τον δικό Του χαρακτήρα, ή μήπως ακόμη μυρίζεις σάρκα, θυμίζεις κόσμο, σκέφτεσαι και επιθυμείς αμαρτία, και είσαι δούλος της επιθυμίας, της αλαζονείας και της εγωπάθειας;
Εκεί που είναι το μάτι σου, εκεί είναι και η καρδιά σου. Εκεί που είναι η καρδιά σου, εκεί είναι και ο προορισμός σου, άσχετα με την θεολογία σου.
Ό,τι σπέρνουμε θα θερίσουμε. Όποιος σπέρνει στη σάρκα, από τη σάρκα θα θερίσει φθορά, άσχετα με τις διδασκαλίες της διάνοιας σου, που περιγράφουν αυτό που λες ότι πιστεύεις.
Δεν είναι οι διδασκαλίες και οι θεολογίες που θα σε φέρουν στον ουρανό, αλλά ο καρπός του πνεύματος μέσα σου, και τα έργα σου που μαρτυρούν ποιον υπηρετείς, τη σάρκα ή τον Κύριο.
Ο Απ. Παύλος δεν είπε απλά «πιστεύετε και αρκεί», αλλά (στην Γαλάτες κεφ. 5) είπε:
«Περπατάτε σύμφωνα με το Πνεύμα, και δεν θα εκπληρώνετε την επιθυμία τής σάρκας. Επειδή, η σάρκα επιθυμεί ενάντια στο Πνεύμα, και το Πνεύμα ενάντια στη σάρκα· αυτά, μάλιστα, αντιμάχονται το ένα προς το άλλο. Αυτοί που πράττουν τα έργα της σάρκας, βασιλεία Θεού δεν θα κληρονομήσουν. Όσοι είναι τού Χριστού, σταύρωσαν τη σάρκα μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες».
Δεν μας συνιστά μπροστά στον Θεό η θεολογία μας, αλλά όπως εξηγεί ο Απ. Παύλος:
Β’ Κορινθίους 5:9 Γι’ αυτό και φιλοτιμούμαστε, είτε κατοικώντας στο σώμα είτε αναχωρώντας απ’ αυτό, να είμαστε ευάρεστοι σ’ αυτόν. 10 Επειδή, πρέπει όλοι να εμφανιστούμε μπροστά στο βήμα τού Χριστού, ώστε κάθε ένας να ανταμειφθεί σύμφωνα με εκείνα που έπραξε διαμέσου τού σώματος, είτε αγαθό είτε κακό. 11 Ξέροντας, λοιπόν, τον φόβο τού Κυρίου, πείθουμε μεν τους ανθρώπους, στον Θεό, όμως, είμαστε φανεροί· …
Ας μείνει σήμερα στην καρδιά μας χαραγμένη η αλήθεια του Λόγου του Θεού, ότι άσχετα με τις θεολογίες που διδάσκουν στον άμβωνα της εκκλησίας, δεν αρκεί η διανοητική πίστη σε διδασκαλίες για να είμαστε ευάρεστοι στον Θεό. Δεν ευαρεστείται ο Θεός από τη γνώση της διάνοιας, αλλά από τα έργα της πίστης μας που φανερώνουν αγιασμό και θυμίζουν χαρακτήρα Χριστού.
Η Γραφή μας καλεί να κάνουμε κάθε προσπάθεια, να φιλοτιμούμαστε όπως είπε ο Παύλος, για να είμαστε ευάρεστοι σ’ Αυτόν σύμφωνα με αυτά που πράξαμε διαμέσου του σώματος.
Και ας θυμόμαστε ότι πουθενά μέσα στην Αγία Γραφή δεν περιγράφεται η πίστη σαν διανοητική, θεολογική διδαχή.
Αντίθετα, η Βιβλική πίστη φαίνεται από τα έργα που μαρτυρούν ποιος κατοικεί στην καρδιά μας, και ποιανού δούλοι είμαστε για να κάνουμε το θέλημα του – είτε της αμαρτίας που κατοικεί στη σάρκα, είτε του Κυρίου που κατοικεί στην καρδιά.
Είναι αδύνατον να υπηρετούμε δύο Κυρίους. Γι’ αυτό λέει επίσης ο Παύλος:
Ρωμαίους 6:6 γνωρίζοντας τούτο, ότι ο παλιός μας άνθρωπος συσταυρώθηκε, για να καταργηθεί το σώμα τής αμαρτίας, ώστε να μη είμαστε πλέον δούλοι τής αμαρτίας. 7 Επειδή, εκείνος που πέθανε, έχει ελευθερωθεί από την αμαρτία….
16 Δεν ξέρετε ότι σε όποιον παριστάνετε τον εαυτό σας δούλους για υπακοή, είστε δούλοι εκείνου στον οποίο υπακούτε: Ή της αμαρτίας για θάνατο ή της υπακοής για δικαιοσύνη; …
19 Ανθρώπινα μιλάω, εξαιτίας τής αδυναμίας τής σάρκας σας. Επειδή, καθώς παραστήσατε τα μέλη σας δούλα στην ακαθαρσία και στην ανομία για την ανομία, έτσι τώρα να παραστήσετε τα μέλη σας δούλα στη δικαιοσύνη για αγιασμό. 20 Επειδή, όταν υπήρχατε δούλοι τής αμαρτίας, ήσασταν ελεύθεροι από τη δικαιοσύνη. 21 Ποιον καρπό είχατε, λοιπόν, τότε από εκείνα τα έργα, για τα οποία τώρα ντρέπεστε; Επειδή, το τέλος εκείνων είναι θάνατος. 22 Αλλά, τώρα, καθώς ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, και γίνατε δούλοι στον Θεό, έχετε τον καρπό σας σε αγιασμό· το δε τέλος αιώνια ζωή. 23 Επειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας.