Αυτά τα σύντομα μηνύματα αρχειοθετούνται στο κανάλι μου στο YouTube στο Playlist: ΜΙΚΡΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ Γιώργου Ε Μαρκάκη

Καλημέρα, 11 Φεβ 2021, αυτό είναι το 9ο πρωινό μήνυμα και το 3ο μέρος της σειράς για την πνευματική αρχή της ΕΥΧΗΣ. Μπορείτε να δείτε τα προηγούμενα στο YouTube:
1ο: https://youtu.be/rVpp6JX-cHc
2ο: https://youtu.be/3mgd-yWT85Q

Χθες είπαμε τι είναι η ΕΥΧΗ και γιατί ο Απ. Παύλος ξύρισε το κεφάλι του. Δεν απαντήσαμε το γιατί είχε κάνει ευχή, που θα το κάνουμε τώρα.

Ό,τι και αν πούμε θα είναι υποθετικό εφόσον δεν το εξηγεί ο ίδιος. Όμως το ότι η ευχή ολοκληρώθηκε πριν την αναχώρηση για την Έφεσο, δείχνει ότι μάλλον είχε κάνει ευχή για να δώσει ο Θεός να ευοδωθεί το ταξίδι του.

Χθες είχαμε κάνει κι άλλη ερώτηση: Τι ήξερε ο Παύλος που εμείς δεν ξέρουμε; Νομίζω ότι γνώριζε ότι το να κάνει μια ολιγόλεπτη προσευχή για καλό και ασφαλές ταξίδι, με πνευματική καρποφορία και ανοιχτές θύρες διακονίας, δεν ήταν αρκετό. Γνώριζε ότι για να ενεργοποιήσει μεγαλύτερη εξουσία και δύναμη Θεού, έπρεπε να βάλει σε εφαρμογή μια πνευματική αρχή που έχει μεγαλύτερη δύναμη από τις απλές προσευχές: την ΕΥΧΗ του Ναζηραίου.

Σε αντίθεση με τον σημερινό επιφανειακό Χριστιανισμό που έχουμε κάνει τον Θεό φιλαράκο μας, και σαν το μαγικό τζίνι που εκτελεί κάθε μας επιθυμία, η πρώτη Εκκλησία και ο Απ. Παύλος ζούσαν μια ζωή με ευλάβεια και φόβο Θεού, δοσμένη στην προσευχή, και επιπλέον, με περιόδους αφιέρωσης.

Να ένα παράδειγμα που φανερώνει πως δίδασκε ο Παύλος τους μαθητές του, και τι σήμαινε γι’ αυτούς εκείνη την εποχή το να δοθεί κανείς στην προσευχή.

Α΄ Κορινθίους 7:4 Η γυναίκα δεν εξουσιάζει το δικό της σώμα, αλλά ο άνδρας· παρόμοια δε και ο άνδρας δεν εξουσιάζει το δικό του σώμα, αλλά η γυναίκα. 5 Μη αποστερείτε ο ένας τον άλλον, εκτός αν [είναι] κάτι, ύστερα από συμφωνία, για λίγο καιρό, για να καταγίνεστε στη νηστεία και στην προσευχή· και πάλι να συνέρχεστε στα ίδια, για να μη σας πειράζει ο σατανάς εξαιτίας τής ακράτειάς σας.

Εφόσον ο Παύλος μιλά για συμφωνία αποχής του ζευγαριού για λίγο καιρό με στόχο τη νηστεία και την προσευχή, είναι φανερό ότι δεν αναφέρεται σε μια προσευχή λίγων λεπτών ή ωρών. Για να χρειάζεται συμφωνία αποχής εννοείται ότι είναι για αρκετές ημέρες, σίγουρα πάνω από μια εβδομάδα.

Αυτή είναι η ίδια πνευματική αρχή όπως η Ευχή του Ναζηραίου, όπου γίνεται μια αφιέρωση για ένα διάστημα, απαιτεί πειθαρχημένη προσήλωση, και περιλαμβάνει αποχή από συνήθεις ασχολίες της καθημερινής ζωής για να μην αποσπούν από την προσευχή.

Στην Αγία Γραφή υπάρχουν πολλές, 70 τέτοιες αναφορές στην Ευχή. Δεν αφορούν όλες περίοδο προσευχής και αφιέρωσης, αλλά όλες αφορούν προσφορά θυσίας κάποιου είδους προς τον Θεό. Ένα είδος θυσίας είναι η προσευχή με προσήλωση και αφιέρωση.

Θα δούμε μόνον μια τέτοια αναφορά, που δείχνει την απάντηση του Θεού στην Ευχή , που λέει στον Ιακώβ, στη Γένεση 31:13: «εγώ είμαι ο Θεός τής Βαιθήλ, όπου έχρισες τη στήλη, και όπου ευχήθηκες μια ευχή σε μένα· σήκω τώρα, βγες έξω απ’ αυτή τη γη, και επίστρεψε στη γη τής συγγένειάς σου».

Ώστε στην Αγία Γραφή η Ευχή είναι μια σημαντική πνευματική αρχή και πρακτική. Παρόλα αυτά είναι μια πρακτική που κατά κύριο λόγο απουσιάζει από την σύγχρονη Εκκλησία, που πολλοί έχουν την θεολογία ότι είμαι σωσμένος και τώρα είναι όλα καλά, δεν χρειάζεται να κάνω τίποτε, έχω σίγουρο τον Ουρανό, και ζω τη ζωούλα μου ανέμελος.

Αυτό που λείπει από αυτή την «θεολογία» είναι η ανάγκη για συνεργασία του ανθρώπου, με έργα της υπακοής και της πίστης, και η πάλη με τις δυνάμεις του Σκότους στα επουράνια μέσα από την προσευχή και την αφιέρωση, για να εκπληρώσουμε το κάλεσμα μας εδώ στη Γη, για το οποίο ο Θεός μας εξαγόρασε με το Αίμα του Αμνού.

Αυτή η «θεολογία» παράγει νωθρούς και χλιαρούς Χριστιανούς που δεν μένουν άγρυπνοι και δραστήριοι στην εκζήτηση της Βασιλείας του Θεού, αλλά άπραγοι και αμέτοχοι.

Όμως ο Απ. Παύλος δίδασκε τους μαθητές του αυτά που ο ίδιος ζούσε, πως να μένουν άγρυπνοι και δραστήριοι, ζώντας μια πειθαρχημένη ζωή πίστης με περιόδους προσευχής και αφιέρωσης, όπως είναι φέτος ο Φεβρουάριος.