Προφητικό μήνυμα του Κυρίου προς την Εκκλησία Του, Δευτέρα 1 Φεβ. 2021
Από Γιώργο Εμμ Μαρκάκη, Ποιμένα Κέντρου Σαλόμ Αθηνών

Αυτό το κείμενο σε μορφή pdf: https://drive.google.com/file/d/1PRKJptNGF1ana7frtUuDfmyUqXnT-bvU/view?usp=sharing

Επίσης, την περασμένη εβδομάδα έκανα ένα μήνυμα που τώρα αποδεικνύεται σχετικό και επιμορφωτικό για κάποιους:
Άνοιγμα Θύρας Λόγου για να γνωριστεί το Μυστήριο Χριστού
Για να το δείτε: https://youtu.be/dxufL2alUnA

Λίγα λόγια για το σημερινό μήνυμα. Πιστεύω ότι ο Κύριος λέει:

Αυτός ο μήνας Φεβρουάριος είναι μήνας πολέμου και προσευχής, προσευχής για πόλεμο!

Αυτό που καταλαβαίνω να μας θυμίζει ο Κύριος είναι το εξής: «Σας κάλεσα να φέρετε καλούς καρπούς. Αν είστε καλά δέντρα θα φέρετε καλούς καρπούς.» Και γιατί άραγε να μας το θυμίζει αυτή την ώρα; Πιστεύω ότι έχει σχέση με το σάλπισμα του Κυρίου για αυτό τον καιρό. Μας καλεί να φέρουμε καλό καρπό για την Βασιλεία Του στη γη μέσα από προσευχή.

Με αυτό το μήνυμα θα γίνει πιο σαφές, με πιο συγκεκριμένη μορφή. Να πω από τώρα, ότι, το κάλεσμα του Κυρίου είναι να προσευχηθούμε με πολεμικό τρόπο αυτό το μήνα, να κρούουμε δυνατά και επίμονα, για να ανοίξουν οι κλειστές πόρτες (πνευματικά μιλώντας) που εμποδίζουν τους ανθρώπους να φύγουν ελεύθεροι, ώστε να στραφούν προς τον Κύριο και να εισέλθουν στην Βασιλεία του Θεού, να σωθούν άνθρωποι δηλαδή.

Τα λόγια του Κυρίου μας ενθαρρύνουν να ζωντανέψουμε, να υψώσουμε τα χέρια που έχουν πέσει, να δυναμώσουμε τα παραλυμένα γόνατα, και να σταθούμε όρθιοι στη μάχη της προσευχής για να γίνει το θέλημα του Θεού και να έλθει η Βασιλεία Του στη γη, όπως και στον ουρανό.

Νομίζω ότι εξ αιτίας της πανδημίας και του εγκλεισμού, και καθώς οι συναθροίσεις είχαν απαγορευτεί, η Εκκλησία στο μεγαλύτερο της μέρος είχε μπει σε μια περίοδο σαν σε λήθαργο.

Για πολύ καιρό μας είχαν κυριεύσει τα συναισθήματα εξ αιτίας αυτής της κατάστασης που έχει αλλάξει τις ζωές μας και τον πλανήτη γη, και είναι σα να είχαμε αποκοιμηθεί.

Πολλών τα χέρια έχουν πέσει χαμηλά, και τα γόνατα είναι σαν παραλυμένα. Πολλοί έχουν χάσει την ελπίδα τους και την ενεργητικότητα τους, ενώ πολλοί αντιμετωπίζουν το μέλλον με αβεβαιότητα, ανασφάλεια μέχρι και με φόβο και ανησυχία. Άλλοι παλεύουν με το σκοτάδι που φανερώθηκε μέσα από την ψυχή τους μέσα από αυτή την περίοδο του εγκλεισμού, και οι περισσότεροι έχουμε χάσει το ενδιαφέρον για τις συναθροίσεις, το εκκλησιαστικό έργο και δραστηριότητες, τις εξορμήσεις και τις ευαγγελιστικές εκστρατείες, καθώς και κάθε άλλο κοινωνικό έργο που στο παρελθόν μπορεί να ήταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μας.

Αυτός ο μακροπρόθεσμος εγκλεισμός και αυτό το σιγοβράσιμο των συναισθημάτων που ενεργείται μέσα μας καθώς νιώθουμε φυλακισμένοι και με κομμένα τα φτερά, έχει φέρει μεγάλες αλλαγές μέσα μας, μας έχει αποσυντονίσει και μερικούς έχει και αποπροσανατολίσει. Πολλοί περνούν κρίση ταυτότητας, και κάποιοι έχουν παραιτηθεί από τη ζωή, και είναι σαν ζωντανοί-νεκροί.

Και ο Κύριος είναι σα να μας ξυπνά αυτή την ώρα και μας καλεί σε πνευματική εγρήγορση, και σε προσευχή με επιμονή και προσκαρτέρηση, με συστηματικό τρόπο και με καθημερινή πειθαρχία.

«προσευχόμενοι σε κάθε καιρό, με κάθε προσευχή και δέηση εν Πνεύματι, και αγρυπνώντας σ’ αυτό τούτο με κάθε προσκαρτέρηση και δέηση για όλους τούς αγίους. Και για να δοθεί λόγος να ανοίξουμε τα στόματα μας με παρρησία, ώστε να κάνουμε γνωστό το μυστήριο του ευαγγελίου».

– Καθώς πολύς κόσμος υποφέρει και οι ψυχές των ανθρώπων είναι πολύ ευάλωτες αυτό τον καιρό,
– καθώς τόσος πολύς κόσμος δεν έχει ελπίδα και δεν έχει που να στραφεί για να βρει παρηγοριά,
– καθώς πολύς κόσμος αναρωτιέται αν υπάρχει Θεός και γιατί δεν κάνει κάτι για να μας βοηθήσει σε αυτή τη δύσκολη ώρα που περνά η ανθρωπότητα,

– αυτή είναι η καλύτερη ώρα εμείς οι πιστοί να παράγουμε τους καλούς καρπούς που ο Κύριος θέλει από εμάς, μέσα από την προσευχή μας ώστε να ανοίξουν οι κλειστές πόρτες και να περάσουν από μέσα όσοι νιώθουν φυλακισμένοι και θέλουν την ελευθερία της ψυχής τους.

Μόνον κοντά στον Κύριο υπάρχει παρηγοριά, ελπίδα, ανάπαυση. Μόνον από τον Κύριο μπορούν να δοθούν οι απαντήσεις στα αναπάντητα ερωτήματα της ζωής που ταλανίζουν τόσο κόσμο αυτό τον καιρό.

Παράλληλα, καθώς το Σώμα του Χριστού έχει αποσυντονιστεί και έχει ίσως και αποθαρρυνθεί μέσα από τον μακροπρόθεσμο και συνεχιζόμενο εγκλεισμό, μέσα από αυτή την εκστρατεία της επίμονης και πειθαρχημένης προσευχής με προσκαρτέρηση πιστεύω ότι…

– ο Κύριος θέλει να ενδυναμωθούμε, να ξανασηκωθούμε δυνατοί, να ξαναγεμίσουμε με παρρησία και πάθος για την αύξηση και εξάπλωση της Βασιλείας Του στη γη, και τελικά εμείς οι ίδιοι θα είμαστε οι πρώτοι ωφελημένοι εάν ανταποκριθούμε στο κάλεσμα για συστηματική, επίμονη, πειθαρχημένη προσευχή καθημερινά.

Πιστεύω ότι ο Κύριος μας λέει:

Ξύπνα, είναι καιρός για προσευχή! Αυτός ο μήνας είναι καιρός για προσευχή! Ζητάτε, και θα σας δοθεί· ψάχνετε, και θα βρείτε· κρούετε, και θα σας ανοιχτεί!