Προφητικοί λόγοι (Μέρος 2) για επίσκεψη καθαρισμού της Εκκλησίας, του Γιώργου Ε Μαρκάκη, Κυρ. 30 Ιουνίου 2024.
Για να ακούσετε το Μέρος 1:
Εδάφια μέσα από τα οποία μίλησε ο Κύριος:
Ματθ. 3:10 Μάλιστα, και η αξίνα κείτεται ήδη στη ρίζα των δέντρων· κάθε δέντρο, λοιπόν, που δεν κάνει καλό καρπό, κόβεται, και ρίχνεται στη φωτιά. 11 Εγώ μεν σας βαπτίζω με νερό προς μετάνοια· εκείνος, όμως, που έρχεται πίσω από μένα είναι ισχυρότερος από μένα, του οποίου δεν είμαι άξιος να κρατήσω τα υποδήματα· αυτός θα σας βαπτίσει με Άγιο Πνεύμα και φωτιά. 12 Ο οποίος κρατάει το φτυάρι στο χέρι του, και θα καθαρίσει το αλώνι του, και θα συνάξει το σιτάρι του στην αποθήκη· το άχυρο, όμως, θα το κατακάψει με ακατάσβεστη φωτιά.
Ένας λόγος ενθάρρυνσης και προτροπής προς την Κοινωνία των Ποιμένων και Εργατών του Ευαγγελίου, και την αναγεννημένη κοινότητα της Εκκλησίας στην Ελλάδα, γενικότερα.
Από τον Γιώργο Ε Μαρκάκη, Τετάρτη 26 Ιουνίου 2024.
Κάθε ευλογία Κυρίου σε όλους, όλες, και στις οικογένειες και τις διακονίες μας.
Ελπίζω ότι όλοι είχαμε ένα ευλογημένο τριήμερο Πεντηκοστής και Αγίου Πνεύματος, όπως το βιώσαμε κι εμείς. Τόσο στη συνάθροιση της Κυριακής, όσο και τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος, είδαμε τον Κύριο να κινείται με ιδιαίτερη δύναμη και χάρη. Νομίζω ότι μπορούμε να καταγράψουμε στη μνήμη μας την φετινή Πεντηκοστή σαν ένα ακόμη ορόσημο όσον αφορά τη κίνηση του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία στην Ελλάδα.
Ίσως με έχετε ακούσει να λέω, ότι στην χώρα μας έχει ήδη αλλάξει η πνευματική ατμόσφαιρα, κάτι που άρχισε σιγά-σιγά να εξελίσσεται στην περίοδο μετά τους εγκλεισμούς του COVID.
Ο ουρανός που ήταν κλειστός για δεκαετίες έχει αρχίσει να ανοίγει, και ένα είδος επίσκεψης του Κυρίου βρίσκεται υπό εξέλιξη σε αργό αλλά σταθερό ρυθμό, όπως γίνεται με το τσουνάμι που στην αρχή αρχίζει να φουσκώνει σιγά-σιγά η θάλασσα και να ανεβαίνει προς την παραλία.
Η δημιουργία της «Κοινωνίας των Ποιμένων και Εργατών του Ευαγγελίου» που άρχισε μετά την Πεντηκοστή του 2020, και η ενότητα πνεύματος και κοινές προσευχές που έχουν βοηθήσει στην οικοδομή αγάπης και αίσθησης της ευρύτερης κοινότητας του Σώματος του Χριστού, έχει συνεισφέρει καθοριστικά σε αυτή την αλλαγή της πνευματικής ατμόσφαιρας.
Αυτή τη μεταβολή μας την είχε ήδη μιλήσει ο Κύριος ότι επρόκειτο να συμβεί, και ξέραμε ότι θα άρχιζε μετά την Πεντηκοστή του 2020. Έτσι και έγινε όπως το είχαμε λάβει στο πνεύμα, και στα πρόσφατα 4 χρόνια έχουμε βιώσει μια σταδιακή αλλαγή σε βαθμό που πολλοί να καταλαβαίνουμε και να λέμε «αυτά τα πράγματα δεν μπορούσαν να γίνουν παλαιότερα».
Το έργο του Αγίου Πνεύματος σταδιακά μας έφερε στο σημείο να έχουμε ήδη μπει σε φάση αναζωπύρωσης, που νομίζω άρχισε μετά το Πάσχα και την Πεντηκοστή του 2023.
Σε αυτό το στάδιο, η έμφαση δεν είναι στη μαζική επιστροφή των μαζών προς τον Κύριο, αλλά αυτό που είναι πρωταρχικά απαραίτητο για την Ελλάδα – και αυτό είναι η θεραπεία της ίδιας της Εκκλησίας που ασθενούσε για ένα μεγάλο διάστημα δεκαετιών.
Προτού έλθει αναζωπύρωση ανάμεσα στους απίστους, υπάρχει ανάγκη να γίνει αναζωπύρωση ανάμεσα στους πιστούς, ώστε να κυριαρχεί η πίστη στην καρδιά αντί για την απιστία, ώστε να κυριαρχεί η υπακοή στο Άγιο Πνεύμα αντί για τις δικαιολογίες γιατί «αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα» και γιατί «δεν είναι σοφό» να υπακούσουμε και να κάνουμε τα έργα της πίστης που θα φέρουν τη διάνοιξη.
Δεκαετίες ασθένειας της Εκκλησίας έχουν φέρει μια παγωμάρα στην καρδιά και ένα μούδιασμα στα χέρια και στα πόδια, που είναι θέματα στα οποία πρέπει πρώτα να φέρει αποκατάσταση ο Κύριος, ώστε στη συνέχεια να μπορέσει να αρχίσει να κινείται με μεγαλύτερη δύναμη το Άγιο Πνεύμα – κάτι που θα γίνει μέσα από εμάς τους ίδιους (όπως πάντα ο Κύριος εργάζεται μέσα από την Εκκλησία Του).
Με το φετινό Πάσχα και ιδιαίτερα την Πεντηκοστή (του 2024), 4 χρόνια μετά το νέο ξεκίνημα που έκανε ο Κύριος στην Ελλάδα, ήλθε η ώρα να αρχίσουμε να βιώνουμε μεγαλύτερα επίπεδα δόξας και φανέρωσης ανοιχτού ουρανού τόσο στις εκκλησίες μας όσο και στη ζωή της πίστης γενικότερα.
Αυτό το μήνυμα έχει στόχο να κάνει τα εξής:
1. Να μας βοηθήσει να διακρίνουμε ότι έχει έλθει ο καιρός για νέα πράγματα, για μεγαλύτερα πράγματα από όσα βιώσαμε τα περασμένα χρόνια, και για νέο είδος έργων πίστης σε υπακοή στην οδηγία του Αγίου Πνεύματος, ώστε να μην έχουμε φόβο στην καρδιά και να μην επιτρέψουμε στην απιστία να μας παγώσει, ή, έστω και να μειώσει την ορμή που με την οποία κινείται το «τραίνο» (δηλ. το έργο της Εκκλησίας).
2. Να μας ενθαρρύνει να αυξήσουμε τον χρόνο προσευχής και εκζήτησης του Προσώπου και της Φωνής του Κυρίου ώστε να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τους ανθρώπινους περιορισμούς της ψυχής μας και των αναμνήσεων μας (των περασμένων αποτυχιών), για να μπορέσουμε να συνεργαστούμε με το Άγιο Πνεύμα για τα νέα πράγματα που θέλει να κάνει – πρώτα ανάμεσα μας, και στη συνέχεια, μέσα από εμάς.