Ο Θεός που θεραπεύει (σύμφωνα με την Αγία Γραφή).
Αυτό είναι το Μέρος 1 του μαθήματος του Γιώργου Ε Μαρκάκη, της Κυρ. 12/5/2024, με βάση την πρώτη φορά που ο Θεός παρουσιάζει τον εαυτό Του στην Αγία Γραφή σαν “Γιαχβέ Ράφα” (σε ελεύθερη απόδοση ‘Εγώ Είμαι θεραπεία’).
Έξοδος 15:22 ΤΟΤΕ, ο Μωυσής σήκωσε τους Ισραηλίτες από την Ερυθρά Θάλασσα, και βγήκαν στην έρημο Σουρ· και περπατούσαν τρεις ημέρες στην έρημο, και δεν έβρισκαν νερό. 23 Και από εκεί ήρθαν στη Μερρά· δεν μπορούσαν, όμως, να πιουν από τα νερά τής Μερράς, επειδή ήσαν πικρά· γι’ αυτό και ονομάστηκε Μερρά.
24 Και ο λαός γόγγυζε ενάντια στον Μωυσή, λέγοντας: Τι θα πιούμε; 25 Και [ο Μωυσής] βόησε στον Κύριο· και ο Κύριος του έδειξε ένα ξύλο, [που] όταν [το] έρριξε στα νερά, τα νερά γλύκαναν. Εκεί τους έδωσε παραγγελία και διάταγμα· κι εκεί τους δοκίμασε·
26 και είπε: Αν ακούσεις επιμελώς τη φωνή τού Κυρίου τού Θεού σου, και πράττεις το αρεστό στα μάτια του, και δώσεις ακρόαση στις εντολές του, και φυλάξεις όλα τα προστάγματά του, δεν θα φέρω επάνω σου καμιά από τις αρρώστιες, που έφερα ενάντια στους Αιγυπτίους· επειδή, εγώ [είμαι] ο Κύριος, που σε θεραπεύω.
27 ΕΠΕΙΤΑ, ήρθαν στην Αιλείμ, όπου [ήσαν] 12 πηγές νερών, και 70 δέντρα φοινίκων· και εκεί στρατοπέδευσαν, κοντά στα νερά.
Η λέξη «Μερρά» στο αρχικό Εβραϊκό κείμενο είναι η λέξη «Μαρά» που προέρχεται από τη ρίζα «Μαράρ» που θα πει ΠΙΚΡΙΑ ή όταν κάτι είναι ΠΙΚΡΟ.
Όσον αφορά το όνομα που προσέδωσε στον εαυτό Του ο Θεός «εγώ [είμαι] ο Κύριος, που σε θεραπεύω», στο αρχικό Εβραϊκό κείμενο λέει «Γιαχβέ Ράφα», όπου το «Γιαχβέ» που υπέχει την έννοια του ονόματος, σαν λέξη είναι ένα ρήμα που θα πει «Αυτός που υπάρχει», ή, πιο απλά «Εγώ Είμαι». Η δεύτερη λέξη προσδιορίζει ένα χαρακτηριστικό που εκφράζει τη φύση του Θεού, που είναι «Αυτός που θεραπεύει».
Σε αυτό το περιστατικό στη Μερρά είναι η πρώτη φορά που ο Θεός παρουσιάζει τον εαυτό Του σαν τον Θεό που θεραπεύει, γι’ αυτό και είναι ιδιαίτερα σημαντικό να καταλάβουμε με ποιο τρόπο ο ίδιος προσδιορίζει τον εαυτό Του σαν τον Θεό που θεραπεύει.
Άραγε σημαίνει αυτό που αμέσως καταλαβαίνουμε, ότι όταν είμαστε άρρωστοι μας κάνει καλά; Αυτός είναι άραγε ο ορισμός που το ίδιο το κείμενο δίνει στον «Γιαχβέ Ράφα»; Ας το διαβάσουμε ξανά:
«Αν ακούσεις επιμελώς τη φωνή τού Κυρίου τού Θεού σου, και πράττεις το αρεστό στα μάτια του, και δώσεις ακρόαση στις εντολές του, και φυλάξεις όλα τα προστάγματά του, δεν θα φέρω επάνω σου καμιά από τις αρρώστιες, που έφερα ενάντια στους Αιγυπτίους·
Και μετά λέει το αρχικό Εβραϊκό κείμενο: «Γιαχβέ Ράφα».
Οι μεταφραστές το έχουν αποδόσει: «επειδή, εγώ [είμαι] ο Κύριος, που σε θεραπεύω» αλλά το ίδιο το κείμενο εδώ δεν περιγράφει μια ενέργεια θεραπείας, αλλά κάτι διαφορετικό. Λέει πως όταν εμείς βαδίζουμε μαζί με τον Θεό σε απόλυτη ευθυγράμμιση, τότε η φύση του Γιαχβέ Ράφα θα φανερωθεί στο ότι δεν θα έχουμε αρρώστειες όπως και οι «Αιγύπτιοι» (δηλαδή ο κόσμος που δεν γνωρίζει αλλά εναντιώνεται στον Θεό).
Ξανά, η περιγραφή του Γιαχβέ Ράφα με τα ίδια τα δικά Του λόγια, δεν έχει να κάνει με μια πράξη ή ενέργεια που φέρνει θεραπεία σε αρρώστιες, αλλά με την απουσία κάθε αρρώστιας. Δηλαδή, θεωρητικά, το Γιαχβέ Ράφα θα μπορούσε να έχει αποδοθεί: «Εγώ Είμαι η απουσία της αρρώστιας», το οποίο βέβαια εννοείται ότι δεν είναι ορθή απόδοση, αλλά μεταδίδει πιο ορθά την έννοια που μαθαίνουμε σε αυτό το περιστατικό.
Επομένως, μήπως θα μπορούσαμε να σκεφτούμε τον Γιαχβέ Ράφα σε αυτό το περιστατικό σαν τον Θεό όπου στην παρουσία Του δεν υπάρχει αρρώστια αλλά συνεπώς υπάρχει καλή υγεία; Όπως ο Θεός είναι Φως – το Φως δεν είναι ενέργεια εκβολής του Σκότους, είναι απλά Φως. Βεβαίως το Σκοτάδι απουσιάζει όπου υπάρχει Φως, αλλά το Φως δεν είναι περιγραφή ενέργειας εκβολής – είναι απλά ένα καθεστώς, Φως.
Έτσι και με το ότι ο Θεός είναι Ζωή. Η Ζωή δεν είναι ενέργεια εκβολής του Θανάτου, απλά δεν υπάρχει Θάνατος εκεί που υπάρχει η Ζωή. Αυτό θέλω να δώσω να καταλάβουμε. Ότι αν και η Εβραϊκή λέξη «ράφα» σημαίνει θεραπεία, η Έξοδος 15:22-26 επικοινωνεί το ότι εκεί που είναι ο Θεός και εμείς είμαστε σε τέλεια θέση μαζί Του, εκεί δεν υπάρχει αρρώστια. Η φύση του Ράφα είναι όπως το Φως και η Ζωή.
Απλά είναι ένα καθεστώς καλής υγείας, χωρίς απαραίτητα να περιλαμβάνει την ενέργεια της εκβολής της αρρώστιας. Απλά απουσιάζει η αρρώστια από τον Ράφα, όπως απουσιάζει το Σκοτάδι από το Φως, και απουσιάζει ο Θάνατος από τη Ζωή.
Όπως πιστεύουμε ότι το Φως του Θεού και η Ζωή του Θεού μας έχουν δοθεί δωρεάν για να είναι μέσα μας, γιατί άραγε να μην πιστέψουμε και ότι η καλή υγεία μας έχει δοθεί δωρεάν για να είναι η πραγματικότητα του επίγειου βίου μας; Αυτό που πιστεύουμε επειδή έτσι το βρίσκουμε γραμμένο στην Αγία Γραφή, αυτό συνιστά την πραγματικότητα που θα βιώσουμε.