Καρδιά καθαρή ή πονηρή; [Μέρος 2] ‘Προσοχή για καρδιά πονηρή απιστίας’.
Για να δείτε το Μέρος 1 ‘Ο κηπουρός ποτίζει αλλά & ξεριζώνει.’
Εβραίους 3:10 γι’ αυτό, δυσαρεστήθηκα στη γενεά εκείνη, και είπα: Πάντοτε πλανιούνται μέσα στην καρδιά τους· κι αυτοί δεν γνώρισαν τους δρόμους μου. 11 Έτσι, μέσα στην οργή μου, ορκίστηκα: Δεν θα μπουν μέσα στην κατάπαυσή μου». 12 Προσέχετε, αδελφοί, να μη υπάρχει σε κανέναν από σας πονηρή καρδιά απιστίας, ώστε κάποιος να αποστατήσει από τον ζωντανό Θεό· 13 αλλά, προτρέπετε ο ένας τον άλλον κάθε μία ημέρα ξεχωριστά, ενόσω ονομάζεται το «σήμερα»· για να μη σκληρυνθεί κάποιος από σας από την απάτη τής αμαρτίας· 14 επειδή, μέτοχοι γίναμε του Χριστού, αν μέχρι τέλους κρατήσουμε βέβαιη την αρχή τής πεποίθησης· 15 καθόσον λέγεται: «Σήμερα αν ακούσετε τη φωνή του, μη σκληρύνετε τις καρδιές σας, όπως στην πρόκληση της έντονης πικρίας». 16 Επειδή, μερικοί, αφού άκουσαν, προκάλεσαν [σ’ αυτόν] έντονη πικρία· όχι, όμως, όλοι που βγήκαν από την Αίγυπτο με τον Μωυσή.
[3:12 Βλέπετε, ἀδελφοί, μήποτε ἐσται ἔν τινι ὑμῶν καρδία πονηρὰ ἀπιστίας ἐν τῷ ἀποστῆναι ἀπὸ θεοῦ ζῶντος]
Κανενός η καρδιά δεν είναι καθαρή όταν έλθουμε πρώτη φορά στον Χριστό. Όταν έλθουμε στον Χριστό δεν αλλάζει μέσα σε μια στιγμή η καρδιά μας. Όταν έλθουμε στο Χριστό τότε αρχίζει η διαδικασία για την αλλαγή και τον καθαρισμό της καρδιάς μας. Για να συμβεί αυτό, εμείς πρέπει να το επιτρέψουμε και να το εργαστούμε.
Γι’ αυτό χρειάζεται πνεύμα μετάνοιας και υπάρχουν προϋποθέσεις, που ανάμεσα σε άλλα περιλαμβάνουν το ότι αναγνωρίζουμε το Χρίσμα του Θεού που εργάζεται μέσα από ανθρώπους που ο Θεός έχει καλέσει και έχει θέσει για την πνευματική ηγεσία και καθοδήγηση του Σώματος του Χριστού, όπως τους Ποιμένες και Πρεσβύτερους.
Αυτό σημαίνει ότι όσοι καθοδηγούμε το Σώμα του Χριστού έχουμε ευθύνη και θα δώσουμε λόγο στον Κύριο, να εργαστούμε συστηματικά και με ζήλο για να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας, και όσους πιστούς μαθητεύουμε εν Χριστώ, στο να καθαρίσουμε τις καρδιές μας.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι είναι αναπόφευκτη η σύγκρουση με το Σκοτάδι που φανερώνεται μέσα από ανθρώπους που βρίσκονται κάτω από τη δική μας ευθύνη και καθοδήγηση. Δεν μιλάμε για σύγκρουση με τον ίδιο τον άνθρωπο, αλλά για σύγκρουση με το Σκοτάδι που φανερώνεται μέσα από τον άνθρωπο.
Από τη μια αγαπούμε τον άνθρωπο, αλλά δεν ανεχόμαστε το Σκοτάδι που φανερώνεται, και η σύγκρουση είναι με το Σκοτάδι, όχι τον άνθρωπο. Αυτό συνέβη στην περίπτωση του Ιησού που επιτίμησε τον Πέτρο λέγοντας του «πήγαινε πίσω μου Σατανά επειδή δεν φρονείς τα του Θεού αλλά τα των ανθρώπων».
Όταν ο Πέτρος προσπάθησε να χειραγωγήσει τον Ιησού στα γεγονότα στο κατά Ματθαίο 16 στην Καισάρεια του Φιλίππου, βλέπουμε πως ο Πέτρος τόλμησε να υψώσει το ανάστημα του ενάντια στον Ιησού, καθώς τον επιτίμησε και εναντιώθηκε στα σχέδια του Θεού που ο Ιησούς περιέγραφε εκείνη την ώρα. Με άλλα λόγια δεν αναγνώρισε και δεν τίμησε ούτε τη θέση του Ιησού, ούτε το Χρίσμα του Θεού που μιλούσε μέσα από τον Ιησού, αλλά θεώρησε τον εαυτό του άξιο να υψώσει τον εαυτό του και να χειραγωγήσει τον Κύριο.
Όταν ένας πιστός δεν αναγνωρίζει το χρίσμα, δεν υποτάσσεται στην εξουσία, δεν εκτιμά την ευθύνη, που ο Θεός έχει εμπιστευτεί σε ένα δικό Του Εργάτη/απεσταλμένο, τότε η βιβλικά ορθή εκπροσώπηση του Ιησού Χριστού είναι η επιτίμηση του Σκότους κατά πρόσωπο, άσχετα με το ποιος είναι ο άνθρωπος που μιλά εκείνη την ώρα, ο οποίος δίνει τόπο στο Σκοτάδι να φανερωθεί, επειδή τον έχει κυριεύσει η υπερηφάνεια και θεωρεί τον εαυτό του άξιο να αντισταθεί στο θέλημα και στο έργο του Θεού.
Στην εκκλησιαστική ζωή, αυτό σημαίνει ότι μπορεί να έλθει η ώρα να κοπεί κάποιο κλαδί, όταν κάποιος πιστός που έχει εκτραπεί δεν δέχεται έλεγχο για διόρθωση. Το να κοπεί κάποιο κλαδί μπορεί να είναι απαραίτητο όταν το Σκοτάδι που φανερώνεται μέσα από ένα πιστό μολύνει αφενός τον ίδιο, και μπορεί να φέρει μόλυνση και σε άλλους.
Εβραίους 12:12 «Γι’ αυτό, ανορθώστε τα εξασθενημένα χέρια και τα παραλυμένα γόνατα». 13 Και «κάντε στα πόδια σας ίσιους δρόμους»· ώστε, το χωλό να μη εκτραπεί, αλλά μάλλον να θεραπευθεί. 14 Επιδιώκετε ειρήνη με όλους, και τον αγιασμό, χωρίς τον οποίο κανένας δεν θα δει τον Κύριο· 15 παρατηρώντας μήπως κάποιος στερείται τη χάρη τού Θεού· «μήπως κάποια ρίζα πικρίας, που αναφύεται, φέρνει ενόχληση», και διαμέσου αυτής μολυνθούν πολλοί·
Το έργο της πνευματικής ηγεσίας περιλαμβάνει το να παρατηρούμε μήπως κάποιος στερείται τη χάρη του Θεού, που μπορεί να φέρει μόλυνση σε πολλούς. Γι’ αυτό το έργο της ηγεσίας περιλαμβάνει την ανάγκη να έλθουμε σε σύγκρουση με το Σκοτάδι που φανερώνεται μέσα από τους πιστούς. Και όταν ένα κλαδί αρρωστήσει, τότε πρέπει να κλαδευτεί ή κάποιες φορές χρειάζεται να ξεριζωθεί ολόκληρο το φυτό.