Το ΔΕΙΠΝΟ του ΚΥΡΙΟΥ, δηλ. η ΚΟΙΝΩΝΙΑ του ΑΡΤΟΥ & του ΟΙΝΟΥ, είναι μόνον ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ ή είναι το ΣΩΜΑ & το ΑΙΜΑ του ΧΡΙΣΤΟΥ;
Αυτό είναι το Μέρος 4 της σειράς για τα ΘΕΜΕΛΙΑ και ΒΙΒΛΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ του θεσμού της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ του Ιησού Χριστού.
Μάθημα του Ποιμένα Γιώργου Ε Μαρκάκη στο Κέντρο Σαλόμ Αθηνών την Κυριακή 24/7/22. Σύνδεσμος για το κείμενο του μαθήματος σε pdf:
https://drive.google.com/file/d/1B0C2gUyKYzDk2bziJMK-8U18M1n8tzTe/view?usp=sharing
Το κείμενο στο pdf περιλαμβάνει και ένα τμήμα στο τέλος το οποίο δεν το μίλησα σκόπιμα την ώρα της διδασκαλίας. Όποιος ενδιαφέρεται να πάει λίγο βαθύτερα στο θέμα, αφότου έχει διαβάσει ή ακούσει το μάθημα από την αρχή, μπορεί να διαβάσει και το τελευταίο τμήμα για προσωπική αναζήτηση και πνευματική πρόοδο.
——————–
Ακολουθούν σύνδεσμοι για τα προηγούμενα μέρη της σειράς:
1ο Μέρος βίντεο: https://youtu.be/mlTgGKl6qmo
1ο Μέρος κείμενο: https://drive.google.com/file/d/1qTxm09im3DgVNFQAYq5Bk6BCdLyH0km-/view?usp=sharing
——————–
2ο Μέρος βίντεο: https://youtu.be/EOp_QpEJd5s
2ο Μέρος κείμενο: https://drive.google.com/file/d/1hhtWMoxJOn7NJ5XaJYYmxAuQHa8owgeW/view?usp=sharing
——————–
3ο Μέρος βίντεο: https://youtu.be/C-aNm95G-08
3ο Μέρος κείμενο:
https://drive.google.com/file/d/1OK49FGoCR2QDhmozHCue8Qqwphn7_xxf/view?usp=sharing
——————–
Οι 3 βασικές αναφορές στο θέμα από τα κείμενα της Καινής Διαθήκης, που είναι το μοναδικό βιβλικό θεμέλιο επάνω στο οποίο στεκόμαστε για να αποκτήσουμε γνώση για το θέμα, που να στηρίζεται στην Αγία Γραφή. Κάθε άλλη γνώμη ή άποψη που δεν έχει βιβλικό έρεισμα είναι απλά διανοητικές εικασίες, καρπός της επιθυμίας του ανθρώπου να έχει άποψη για τα πάντα, που είναι αποτέλεσμα της επιθυμίας για γνώση καλού και κακού (ρίζα αμαρτίας).

Λουκά 22:14 Και όταν ήρθε η ώρα, κάθησε στο τραπέζι, και οι δώδεκα απόστολοι μαζί του. 15 Και τους είπε: Πολύ επιθύμησα να φάω με σας αυτό το Πάσχα, προτού να πάθω· 16 επειδή, σας λέω ότι δεν θα φάω πλέον απ’ αυτό μέχρις ότου εκπληρωθεί στη βασιλεία τού Θεού. 17 Και αφού πήρε το ποτήρι, ευχαρίστησε και είπε: Λάβετε τούτο και διαμοιράστε ο ένας στον άλλον· 18 επειδή, σας λέω, ότι δεν θα πιω από το γέννημα της αμπέλου, μέχρις ότου έρθει η βασιλεία τού Θεού. 19 Και παίρνοντας άρτον, αφού ευχαρίστησε, έκοψε, και έδωσε σ’ αυτούς, λέγοντας: Τούτο είναι το σώμα μου, που δίνεται για σας· αυτό να [το] κάνετε στη δική μου ανάμνηση. 20 Παρόμοια και το ποτήρι, αφού δείπνησαν, λέγοντας: Τούτο το ποτήρι [είναι] η καινούργια διαθήκη με βάση το αίμα μου, που χύνεται για σας.

Πραξ. 2:41 Εκείνοι λοιπόν αφού με χαρά δέχθηκαν τον λόγο του βαπτίστηκαν· και προστέθηκαν εκείνη την ημέρα περίπου 3.000 ψυχές. 42 Και έμεναν σταθερά στη διδασκαλία των αποστόλων, και στην κοινωνία, και στην κοπή τού άρτου και στις προσευχές. 43 Και κάθε ψυχή την κατέλαβε φόβος· και διαμέσου των αποστόλων γίνονταν πολλά τέρατα και σημεία. 44 Και όλοι εκείνοι που πίστευαν ήσαν μαζί, και είχαν τα πάντα κοινά· 45 και πουλούσαν τα κτήματα και τα υπάρχοντά τους και τα μοίραζαν σε όλους, σύμφωνα με ό,τι κάθε ένας είχε ανάγκη. 46 Και καθημερινά έμεναν σταθερά ως μια ψυχή μέσα στο ιερό, και έκοβαν τον άρτο σε σπίτια· και έτρωγαν μαζί την τροφή με αγαλλίαση και απλότητα καρδιάς,

Α’ Κορινθίους 11:23 Επειδή, εγώ παρέλαβα από τον Κύριο εκείνο το οποίο και παρέδωσα σε σας, ότι ο Κύριος Ιησούς κατά τη νύχτα που παραδινόταν, έλαβε άρτον, 24 και αφού ευχαρίστησε έκοψε και είπε: Λάβετε, φάγετε· τούτο είναι το σώμα μου που κόβεται για χάρη σας· αυτό να κάνετε στη δική μου ανάμνηση. 25 Παρόμοια και το ποτήρι, αφού δείπνησε, λέγοντας: Τούτο το ποτήρι είναι η καινή διαθήκη, με βάση το αίμα μου· τούτο να κάνετε, όσες φορές πίνετε, στη δική μου ανάμνηση. 26 Επειδή, όσες φορές αν τρώτε το άρτον τούτον, και πίνετε το ποτήρι τούτο, τον θάνατο του Κυρίου εξαγγέλλετε, μέχρι την έλευσή του. 27 Ώστε, όποιος τρώει τούτον τον άρτο ή πίνει το ποτήρι τού Κυρίου με ανάξιο τρόπο, θα είναι ένοχος του σώματος και του αίματος του Κυρίου. 28 Ας δοκιμάζει, λοιπόν, ο άνθρωπος τον εαυτό του, και έτσι ας τρώει από τον άρτο, και ας πίνει από το ποτήρι. 29 Επειδή, αυτός που τρώει και πίνει με ανάξιο τρόπο, τρώει και πίνει κατάκριση στον εαυτό του, μη διακρίνοντας το σώμα τού Κυρίου.