Το μάθημα έκανε ο Ποιμένας Γιώργος Ε Μαρκάκης την Παρασκευή βράδυ 28 Ιαν. 2022 στη διαδικτυακή Συνάντηση Κοινωνίας & Προσευχής.
Εδώ ακολουθούν λίγα λόγια για το μάθημα, για να διαβάσετε, ή να αποθηκεύσετε όλο το κείμενο του μαθήματος σε pdf:
https://drive.google.com/file/d/1TfFEn4dmLEdcXDlw5VDnk0rSZEiuR1-C/view?usp=sharing
Αποκάλυψη 17:12 Και τα δέκα κέρατα, που είδες, είναι δέκα βασιλιάδες, οι οποίοι ακόμα δεν πήραν βασιλεία, αλλά παίρνουν εξουσία, για μία ώρα, σαν βασιλιάδες μαζί με το θηρίο. 13 Αυτοί έχουν μία γνώμη, και θα παραδώσουν στο θηρίο τη δύναμη και τη δική τους εξουσία. 14 Αυτοί θα πολεμήσουν με το Αρνίο, και το Αρνίο θα τους νικήσει, επειδή είναι Κύριος κυρίων και Βασιλιάς βασιλιάδων· και όσοι [είναι] μαζί του, [είναι] κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί.
Από αυτό τον προφητικό λόγο για τα έσχατα των καιρών, σε αυτό το μάθημα θα κρατήσουμε μόνο το κλείσιμο: «το Αρνίο θα τους νικήσει … καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ κλητοὶ καὶ ἐκλεκτοὶ καὶ πιστοί». Εδώ έβαλα το πρωτότυπο κείμενο αντί για την παραποιημένη μετάφραση που λέει «και όσοι [είναι] μαζί του, [είναι] κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί».
Αυτή η παραποίηση της μετάφρασης είναι μια σκόπιμη πλάνη που έχει στόχο να πει ότι κάθε άνθρωπος που είναι με τον Χριστό είναι κλητός, εκλεκτός και πιστός. Μα και βέβαια δεν είναι έτσι, δεν ισχύει αυτό. Βεβαίως και δεν θα έχει θέση σε αυτό τον πόλεμο κάθε ένας που έχει πιστέψει στον Χριστό, αλλά μόνον οι μετ’ αυτού κλητοί, εκλεκτοί και πιστοί.
Θα κάνουμε μια σύντομη αναφορά στο παράδειγμα του Γεδεών, από το κεφάλαιο 7.
Πολλοί βγήκαν στον πόλεμο, αλλά πρώτα αποχωρίστηκαν οι 22 χιλιάδες δειλοί. Στη συνέχεια διαχωρίστηκαν 300 από τους 10 χιλιάδες που νόμιζαν τους εαυτούς τους γενναίους, αλλά δεν ήταν ετοιμοπόλεμοι. Ώστε στην περίπτωση του Γεδεών υπήρξε διαχωρισμός επάνω στο διαχωρισμό από τους δεκάδες χιλιάδες που βγήκαν για πόλεμο.
Ενώ υπάρχουν κι άλλες πολλές αναφορές στην Αγία Γραφή για αυτό το θέμα, αρκεί και μόνον αυτή η αναφορά στο Γεδεών για να πούμε ότι δεν είναι κάθε Χριστιανός και ικανός ή άξιος να συμμετέχει μαζί με το Αρνίο στον πόλεμο ενάντια στο θηρίο, αλλά μόνον αυτοί που αναφέρονται σαν «οι μετά του Αρνίου κλητοί, εκλεκτοί και πιστοί».
Ποιο είναι το θέμα, και ο βασικότερος σκοπός αυτού του μαθήματος;
Χρειάζεται να καταλάβουμε ότι η λεγόμενη «Σωτηρία» μας, όσο υπέροχη και όσο εκπληκτική και αναντικατάστατη κι αν είναι, δεν είναι ούτε ο στόχος ούτε ο τελικός σκοπός για τον οποίο ζούμε.
Ζούμε για να υπηρετήσουμε το Αρνίο, και αυτή η «υπηρεσία» στην Αγία Γραφή ονομάζεται «λατρεία».
Η (βιβλική) λατρεία καθόλου μα καθόλου δεν περιορίζεται στη μουσική, τους ύμνους ή τις δοξολογίες και ευχαριστίες. Όλα αυτά κατέχουν μια περίοπτη θέση στη ζωή της πίστης και είναι βασικά προαπαιτούμενα στα πλαίσια της «λογικής μας λατρείας» αλλά η ουσία της λατρείας μας έγκειται στο πως υπηρετούμε τον Κύριο εκπληρώνοντας το θέλημα Του μέσα από το έργο που καλούμαστε να κάνουμε σύμφωνα με τη δική Του κλήση, που είναι τελικά διαφορετική για κάθε άνθρωπο.
Όμως τι σημαίνει άραγε η επόμενη λέξη «εκλεκτοί»; Ποιοι είναι αυτοί οι εκλεκτοί του Θεού, και με ποιο τρόπο γίνεται αυτή η εκλογή; Εδώ είναι καλό να θυμόμαστε ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, και δίνει στον κάθε ένα σύμφωνα με τις ικανότητες του άλλο τόσο όσο και σύμφωνα με το πόσο πιστός έχει βρεθεί στα λίγα που αρχικά του εμπιστεύτηκε ο Κύριος. Ας τα δούμε αυτά στην Αγία Γραφή.
Β’ Τιμοθέου 2:20 Μάλιστα, μέσα σ’ ένα μεγάλο σπίτι δεν υπάρχουν μονάχα σκεύη χρυσά και ασημένια, αλλά και ξύλινα και πήλινα· και άλλα μεν για [χρήση] τιμητική, άλλα όμως για χρήση όχι τιμητική. 21 Αν, λοιπόν, κάποιος καθαρίσει τον εαυτό του απ’ αυτά, θα είναι σκεύος για τιμητική [χρήση], αγιασμένο, και εύχρηστο στον οικοδεσπότη, ετοιμασμένο για κάθε αγαθό έργο.
Επομένως το πρώτο χαρακτηριστικό που κάνει τα σκεύη να διαχωρίζονται ανάμεσα σε χρήσιμα και άχρηστα είναι η ανταπόκριση του Χριστιανού στο έργο του καθαρισμού που ενεργεί μέσα μας το Άγιο Πνεύμα. Όποιος συνεργάζεται με το Άγιο Πνεύμα και καθαρίζει τον εαυτό του, θα είναι σκεύος εκλογής «ετοιμασμένο για κάθε αγαθό έργο». Όμως δεν αρκεί μόνον αυτό!
Β’ Τιμοθέου 2:15 Φρόντισε με επιμέλεια να παραστήσεις τον εαυτό σου δόκιμον στον Θεό, [ως] εργάτη που δεν έχει το παραμικρό να ντρέπεται, ο οποίος ορθοτομεί τον λόγο τής αλήθειας.
Είναι καλό να πιστεύουμε στην παντοδυναμία του Θεού, αλλά είναι καλύτερο να μην αφήνουμε τα ρομαντικά συναισθήματα της θρησκείας να μειώσουν το βιβλικό κάλεσμα και ανάθεση ευθύνης σε εμάς να «σπουδάζουμε», που μεταφράζεται «να φροντίσουμε με επιμέλεια» για να βρεθούμε δόκιμοι για το έργο.
Ιάκωβος 1:12 Μακάριος ο άνθρωπος που υπομένει πειρασμό· επειδή, αφού δοκιμαστεί, θα πάρει το στεφάνι τής ζωής, το οποίο ο Κύριος υποσχέθηκε σ’ αυτούς που τον αγαπούν. [αφού δοκιμαστεί = θα βρεθεί δόκιμος]