Φύση ενός Θεού σε Πατέρα, Υιό, Παράκλητο – 3 πρόσωπα σε μια υπόσταση
Το μάθημα έκανε ο Γιώργος Ε Μαρκάκης, Ποιμένας, στο Κέντρο Σαλόμ Αθηνών Κυρ. 5 Δεκ 2021, με στόχο να υπάρξει βαθύτερη κατανόηση της Φύσης του Ενός Τρισυπόστατου Θεού όπως μας δίνουν τα Ιερά Κείμενα να καταλάβουμε αυτά που ο ίδιος θέλησε να μας αποκαλύψει για τον εαυτό Του.
Ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτό το μάθημα δώσαμε στον Παράκλητο, όπως και στην αρχική έννοια περί “Θεού” (Ελοχίμ) όπως δόθηκε μέσα από τα Εβραϊκά κείμενα σαν έννοια που δεν έχει ανθρωπόμορφη εμφάνιση ούτε και γένος (αρσενικού ή θηλυκού) επειδή είναι πνευματική υπόσταση και μάλιστα στον πληθυντικό.
Αν και η βιβλική παρουσίαση της Θεότητας είναι σε πληθυντικό, και στα Εβραϊκά κείμενα σαν λέξη, και στην Καινή Διαθήκη σαν Πατέρας, Υιός και Παράκλητος, εντούτοις η Αγία Γραφή τονίζει ότι υπάρχει “ενότητα” στη Φύση της Θεότητας – στα Εβραϊκά “εχάντ” που δεν θα πει ΕΝΑ όπως το αριθμητικό 1, 2, 3, κλπ, αλλά υπέχει την έννοια της ενότητας αν και η θεϊκή υπόσταση προσδιορίζεται σε διαφορετικά πρόσωπα ή εκφράσεις ή λειτουργίες ή εμφανίσεις.
Σε όλα αυτά ο ρόλος του Παράκλητου είναι αναντικατάστατος στο να μας οδηγήσει στην κατανόηση της Αλήθειας και στο να μας οδηγήσει σε όλη της Αλήθεια του Θεού, που δεν μπορεί να συλληφθεί με την ανθρώπινη διάνοια, διότι μόνον πνευματικά γίνεται κατανοητή, και αυτό είναι αποτέλεσμα σοφίας και αποκάλυψης που δίνεται άνωθεν, από το Άγιο Πνεύμα στο πνεύμα του Ανθρώπου.
Παρακάτω παρατίθενται οι μόνες 5 βιβλικές αναφορές της Αγίας Γραφής στον Παράκλητο, αυτή τη λέξη που μας έκανε γνωστή ο Ιησούς σαν ονομασία για το Άγιο Πνεύμα, που περιγράφει και τον ρόλο και τη λειτουργία Του για την Οικονομία της Καινής Διαθήκης (ένας ρόλος και μια λειτουργία που δεν μπορούσε να υπάρχει στα προ Χριστού κείμενα επειδή ο Ιησούς δεν είχε ακόμη προσφέρει τον εαυτό Του σαν θυσία για τον (εξ)ιλασμό για την αμαρτία.
——————————————————
Ιωάννου 14:16 καγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα καὶ ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα ᾖ μεθ’ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα, 17 τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ ὁ κόσμος οὐ δύναται λαβεῖν, ὅτι οὐ θεωρεῖ αὐτὸ οὐδὲ γινώσκει· ὑμεῖς γινώσκετε αὐτό, ὅτι παρ’ ὑμῖν μένει καὶ ἐν ὑμῖν ἔστιν. 18 Οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανούς, ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς. 19 ἔτι μικρὸν καὶ ὁ κόσμος με οὐκέτι θεωρεῖ, ὑμεῖς δὲ θεωρεῖτε με, ὅτι ἐγὼ ζῶ καὶ ὑμεῖς ζήσετε. 20 ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὑμεῖς γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρί μου καὶ ὑμεῖς ἐν ἐμοὶ καγὼ ἐν ὑμῖν.
——————————————————
Ιωάννου 14:25 Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν παρ’ ὑμῖν μένων· 26 ὁ δὲ παράκλητος τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, ὃ πέμψει ὁ πατὴρ ἐν τῷ ὀνόματι μου ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα καὶ ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπον ὑμῖν ἐγώ.
——————————————————
Ιωάννου 15:26 Ὅταν ἔλθῃ ὁ παράκλητος ὃν ἐγὼ πέμψω ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρὸς, τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας ὁ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται, ἐκεῖνος μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ· 27 καὶ ὑμεῖς δὲ μαρτυρεῖτε, ὅτι ἀπ’ ἀρχῆς μετ’ ἐμοῦ ἐστε.
——————————————————
Ιωάννου 16:7 ἀλλ’ ἐγὼ τὴν ἀλήθειαν λέγω ὑμῖν, συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω. ἐὰν γὰρ μὴ ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐ μὴ ἔλθῃ πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς. 8 καὶ ἐλθὼν ἐκεῖνος ἐλέγξει τὸν κόσμον περὶ ἁμαρτίας καὶ περὶ δικαιοσύνης καὶ περὶ κρίσεως· 9 περὶ ἁμαρτίας μέν, ὅτι οὐ πιστεύουσιν εἰς ἐμέ. 10 περὶ δικαιοσύνης δέ, ὅτι πρὸς τὸν πατέρα ὑπάγω καὶ οὐκέτι θεωρεῖτε με· 11 περὶ δὲ κρίσεως, ὅτι ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τοὐτου κέκριται.
——————————————————
Α’ Ιωάννου 2:1 Τεκνία μου, ταῦτα γράφω ὑμῖν ἵνα μὴ ἁμάρτητε. καὶ ἐάν τις ἁμάρτῃ παράκλητον ἔχομεν πρὸς τὸν πατέρα Ἰησοῦν Χριστὸν δίκαιον· 2 καὶ αὐτὸς ἱλάσμος ἐστιν περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, οὐ περὶ τῶν ἡμετέρων δὲ μόνον ἀλλὰ καὶ περὶ ὅλου τοῦ κόσμου.