Το μάθημα έγινε την Κυριακή 4 Ιουλίου 2021 στο Κέντρο Σαλόμ Αθηνών από τον Ποιμένα Γιώργο Ε Μαρκάκη. Η συζήτηση που έγινε για να απαντήσουμε στο ερώτημα «Τι είναι (η) Εκκλησία» (εννοείται, του Ιησού Χριστού), δεν κάλυψε όλα όσα προσδιορίζουν και πιστοποιούν τι είναι Εκκλησία, αλλά μόνον κάποια βασικά, αλλά και πολύ ουσιαστικά θέματα.

Κάποια από αυτά που συζητήσαμε σε αυτό το μάθημα ήταν:
– Το Αίμα της θυσίας του Αμνού του Θεού, Ιησού Χριστού, με βάση το οποίο η Εκκλησία καλείται να κάνει ιλασμό (υπέρ) των αμαρτιών, διαμέσου των δεήσεων, προσευχών, εντεύξεων, που είναι το «πρώτον» κάλεσμα και καθήκον της Εκκλησίας (Α’ Τιμοθέου 2:1-5).
– Το κάλεσμα της Εκκλησίας να είναι, και να εκτελεί τα καθήκοντα του Βασιλείου Ιερατεύματος του Βασιλέα μας και Αρχιερέα του Θεού, Ιησού, που είναι εν περιλήψει:
— να είμαστε οι πρέσβεις του Βασιλέα στη Γη,
— να είμαστε οι ιερείς σύμφωνα με την τάξη Μελχισεδέκ που εκπληρώνουμε με πνευματικό τρόπο το ρόλο και το έργο της Λευιτικής Ιεροσύνης της Παλαιάς Διαθήκης, στην Οικονομία της Καινής Διαθήκης.
– Να προχωράμε (συλλογικά σαν Εκκλησία) ενάντια στις Πύλες του Άδη, έχοντας σαν «σημαία» τη διακήρυξη του Ιησού ότι δεν θα κατισχύσουν ενάντια στην Εκκλησία Του.
– Η Εκκλησία είναι το κατοικητήριο του τρισυπόστατου Θεού, και ο συλλογικός φορέας του Αγίου Πνεύματος και της εξουσίας που μετέδωσε ο Ιησούς για την άφεση των αμαρτιών (ή όχι).
– Η Εκκλησία καλείται να κάνει το έργο του Θερισμού των ψυχών αφενός, αλλά επίσης αφετέρου να μαζέψει τα στάχυα στις Αποθήκες (που είναι η σύναξη των αναγεννημένων πιστών στις τοπικές εκκλησίες).
– Η Εκκλησία προσδιορίζεται από την κοινωνία των αγίων που καθώς είμαστε μέλη αλλήλων διαμορφώνεται στην επίγεια διάσταση το Σώμα του Κυρίου, του οποίου η Κεφαλή είναι ο Ιησούς (καθισμένος στα δεξιά του Πατέρα.
– Η κοινωνία που προσδιορίζει την Εκκλησία πιστοποιεί το έργο του καθαρισμού των αμαρτιών δια του Αίματος της θυσίας του Ιησού, το οποίο γίνεται υπό την προϋπόθεση ότι περπατάμε στο Φως, το οποίο προσδιορίζεται από το ότι εξομολούμαστε τις αμαρτίες μας και ότι έχουμε κοινωνία μετ’ αλλήλων (Α’ Ιωάννου 1:7).

Σημειωτέον, ότι η περιγραφή της Εκκλησίας, του ρόλου, του έργου, και του στόχου της, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, πουθενά και με κανένα τρόπο δεν περιλαμβάνει το στήσιμο μιας αίθουσας με άμβωνα, καρέκλες ή πάγκους σε σχήμα τάξης Σχολείου, διαλέξεις περί Θεού, ή άλλες δραστηριότητες που έχουν προκύψει από τις παραδόσεις, και από τον συγκερασμό που έφερε η Διαφώτιση ανάμεσα στην Εκκλησία και το Ακαδημαϊκό στήσιμο θεολογικών διαλέξεων.
Πουθενά και με κανένα τρόπο δεν πιστοποιείται βιβλικά ότι η Εκκλησία προσδιορίζεται από ένα ακροατήριο που παρακολουθεί ένα πρόγραμμα, που περιλαμβάνει μουσική παρουσίαση και διάλεξη περί Θεού.
Πολύ δε περισσότερο, μια συνάθροιση δεν είναι βιβλικά η Εκκλησία, όταν αυτό το ακροατήριο παραμένει ανενεργό και αμέτοχο στην παράσταση, χωρίς κοινωνία, χωρίς χαρίσματα και φανερώσεις του Αγίου Πνεύματος, χωρίς πρακτικό καταρτισμό των πιστών για το έργο της Διακονίας.
Όσο πιο πολύ το στήσιμο μιας συνάθροισης απαγορεύει τη συμμετοχή των μελών της Εκκλησίας, και εκπαιδεύει το ακροατήριο να παραμένει παθητικό και αμέτοχο στη θρησκευτική παράσταση ή λειτουργία, τόσο πιο πολύ απομακρύνεται μια τέτοια συνάθροιση από τον βιβλικό ορισμό της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού.

Σε αυτό το μάθημα επίσης συζητήσαμε τη διαφορά ανάμεσα στο «λάβετε Άγιο Πνεύμα» που είπε ο Ιησούς στους μαθητές Του την ημέρα της Ανάστασης Του εκ νεκρών, και στο Άγιο Πνεύμα που ήλθε επάνω στους 120 στο ανώγειο την ημέρα της Πεντηκοστής, για την ενδυνάμωση της Εκκλησίας για να κάνει το έργο του Ευαγγελίου της Βασιλείας του Θεού.