Αν είσαι Ποιμένας, Υπεύθυνος Διακονίας, ή, θέλεις να γίνεις κάποια μέρα,
άραγε αυξάνεσαι στον χαρακτήρα και την ικανότητα να διακονείς, ή μήπως έχεις κολλήσει και έχεις μείνει ο ίδιος χωρίς βελτίωση ή αλλαγή;
Αυτό το κείμενο είναι διαθέσιμο σε μορφή pdf για να το διαβάσετε, ή να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε ή να τυπώσετε:
https://drive.google.com/file/d/19EaGN7Rtk9tUVhkdDqhnTNOYzodg-Nxv/view?usp=sharing
Υπάρχει ένα ξεκάθαρο κάλεσμα στην Αγία Γραφή για κάθε πιστό να έχει διαρκή εν Χριστώ πνευματική αύξηση. Καθώς περνά ο καιρός πρέπει να συνεχίσει να αυξάνεται ο Χριστός μέσα μας. Για να γίνει αυτό πρέπει ολοένα και περισσότερες από τις αδυναμίες του σαρκικού μας ανθρώπου να αποβάλλονται, καθώς επιλέγουμε να θέτουμε τη σαρκική μας φύση στο θυσιαστήριο για να καθαριστεί από τις φλόγες της Αγιότητας του Θεού.
Το «να μειώνομαι εγώ για να αυξάνεσαι Εσύ Κύριε» είναι μια διαρκής διαδικασία που είναι απαραίτητη για κάθε πιστό, και απόλυτα θεμελιώδης για κάθε άνθρωπο σε υπεύθυνη και ηγετική θέση στο Σώμα του Χριστού.
Αυτή η διαρκής και συνεχιζόμενη διαδικασία εσωτερικού καθαρισμού και καθαγιασμού, φέρνει πνευματική αύξηση και καρπό όχι μόνο στο ποιοι είμαστε εν Χριστώ, αλλά έχει αντίκτυπο και στο τι κάνουμε για τον Χριστό, διαμέσου του Χρίσματος που μας έδωσε για το έργο της διακονίας.
Ο χαρακτήρας του Χριστού μέσα μας, και το Χρίσμα για τη Διακονία είναι εξίσου σημαντικά και πρέπει να συμβαδίζουν σε ισορροπία, αλλά δεν αρκούν από μόνα τους. Το ποιοι είμαστε μέσα μας σαν άνθρωποι πρέπει να φαίνεται και στο αν είμαστε καλοί και σε αυτό που κάνουμε. Μάλιστα πρέπει να γινόμαστε διαρκώς καλύτεροι με την πάροδο του χρόνου.
Αν μένουμε στάσιμοι καθώς περνά ο χρόνος, αυτό είναι σημάδι ότι δεν είμαστε εντελώς υγιείς κατά το πνεύμα. Η σtασιμότητα φανερώνει ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα σε κάποιο θέμα του εν Χριστώ βίου μας.
Ολόκληρη η ζωή και διακονία μας πρέπει να είναι ένα παράδειγμα για να ακολουθήσουν άλλοι, ώστε να μπορούμε να πούμε όπως και ο Απ. Παύλος «Μιμητές μου γίνεστε, καθώς και εγώ τού Χριστού» (Α’ Κορ. 11:1). Πρέπει να είμαστε υποδείγματα ώστε οι άνθρωποι του Θεού να θελήσουν να μας μιμηθούν και να ακολουθήσουν το υπόδειγμα μας.
Επομένως πρέπει να είμαστε υποδείγματα συνεχούς αύξησης και βελτίωσης προς το καλύτερο. Χρειάζεται να δείχνουμε το παράδειγμα, ώστε έτσι να κινητοποιούμε τους ανθρώπους μας στο να συνεχίσουν να προοδεύουν στη ζωή της μεταμόρφωσης και του αγιασμού, για να γινόμαστε όλοι καλύτεροι σε όλα τα θέματα και σε κάθε τομέα της ζωής της πίστης.
Αυτό που φανερώνεται μέσα από εμάς είναι, ή θα έπρεπε να είναι, η δόξα του Θεού. Αν δεν υπάρχει αύξηση, δεν υπάρχει δόξα, αλλά ένδειξη στάσιμων υδάτων και έλλειψης πνευματικής υγείας.
Αυτός ο οδηγός αυτοεξέτασης που ετοίμασα εδώ εξυπηρετεί το σκοπό του να μας βοηθήσει να κάνουμε μια αντικειμενική εκτίμηση της πορείας μας. Είναι τρόπον τινα μια εφαρμογή της επιταγής του Απ. Παύλου που είπε:
Β’ Κορινθίους 13:5 Εξετάζετε τον εαυτό σας, αν είστε στην πίστη· δοκιμάζετε τον εαυτό σας· ή, δεν γνωρίζετε ότι ο Χριστός είναι μέσα σας; Εκτός αν είστε σε κάτι αδόκιμοι. 6 Ελπίζω, όμως, ότι θα γνωρίσετε ότι εμείς δεν είμαστε αδόκιμοι.
Η αυτοεξέταση είναι μια σημαντική διαδικασία για γνωρίσουμε αν μένουμε δόκιμοι και αν κάνουμε πρόοδο, ή αν μείναμε κάπου αδόκιμοι. Αυτό βοηθά να μένουμε προσηλωμένοι στην ανάγκη να γίνουμε καλύτεροι σε αυτό που είμαστε και σε αυτό που κάνουμε για το έργο της διακονίας. Δηλαδή, να βρεθούμε δόκιμοι σε όλα, για να μη καταντήσουμε αδόκιμοι σε κάτι.
Αυτός ο οδηγός είναι χρήσιμος στο να μας βοηθήσει να διακρίνουμε την πνευματική μας κατάσταση. Δηλαδή για να μάθουμε εάν είμαστε (ακόμη) υγιείς, όσον αφορά την πνευματική μας πορεία στην εν Χριστώ ζωή πίστης.
Δεν μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι σε αυτό που κάνουμε αν πρώτα δεν γίνουμε καλύτεροι σαν άνθρωποι που αντικατοπτρίζουμε τον χαρακτήρα του Χριστού στην καθημερινότητα του βίου.
Ο Χριστός μέσα μας πρέπει να γίνεται φανερός προς τα έξω μέσα από το ποιοι είμαστε, τι κάνουμε όσον αφορά τη διακονία, και πως το κάνουμε.
Αυτές οι ερωτήσεις μας βοηθούν να δούμε που πραγματικά βρισκόμαστε, και πως πραγματικά στεκόμαστε. Επίσης αποτελούν ένα δυνατό κίνητρο για να σπρώξουμε τους εαυτούς μας για να συνεχίσουμε να αυξανόμαστε στην εικόνα και ομοίωση του Χριστού, και στο πως αυτό φανερώνεται μέσα από τα έργα μας για τη διακονία.