Αυτά τα σύντομα μηνύματα αρχειοθετούνται στο YouTube στο Playlist:
ΜΙΚΡΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ Γιώργου Ε Μαρκάκη
Καλημέρα, σήμερα είναι 9 Φεβ 2021. Καλώς ήλθατε στο 7ο σύντομο πρωινό μήνυμα αυτής της εκστρατείας προσευχής και αφιέρωσης, όπου θα πάμε πίσω στην 1η Φεβ για να θυμηθούμε πως έγινε η αρχή, τι είναι αυτό που ο Κύριος μας προσκάλεσε να κάνουμε, και να δούμε εν συντομία ποια είναι η πνευματική αρχή που κληθήκαμε να βάλουμε σε εφαρμογή και γιατί.
Εκείνο το πρωί ξύπνησα ανέμελος χωρίς να έχει καν περάσει από το μυαλό μου ότι θα με περίμενε ένα ραντεβού με τον Κύριο. Είδα την ώρα και ήταν 07:07, και το μυαλό μου πήγε στο Ματθαίο 7:7 όπου ο Κύριος μας καλεί να ΖΗΤΑΜΕ, να ΕΡΕΥΝΟΥΜΕ και να ΚΡΟΥΟΥΜΕ, δηλ. μέσα από προσευχή.
Στις επόμενες ώρες έγινε σαφές ότι ο Κύριος ζήτησε να του αφιερώσουμε όλο τον μήνα για να κάνουμε αυτό που λέει στο Ματθαίο 7:7 μέσα από μια περίοδο αφιέρωσης με δέσμευση να ξυπνάμε νωρίς το πρωί, και με συνέπεια κάθε μέρα σαν ένα είδος θυσίας, έτσι ώστε να κάνουμε την διάνοιξη στα θέματα που είμαστε κολλημένοι, όπου δεν υπάρχουν απαντήσεις στις προσευχές μας, όπου δεν μπορούμε να ακούσουμε την Φωνή Του, όπου δεν υπάρχει θεραπεία ενώ πιστεύουμε και προσευχόμαστε, και κάθε άλλου είδους ζήτημα ζωής όπου δεν βιώνουμε την επέμβαση και την δύναμη του Θεού.
Η πρώτη φορά που ο Κύριος μου δίδαξε την αφιέρωση για ένα διάστημα με δέσμευση και συνέπεια ήταν πριν περίπου 20 χρόνια, όταν αντιμετώπισα τρία προβλήματα υγείας ταυτόχρονα και δεν μπορούσα να λάβω θεραπεία από την υπερφυσική παρέμβαση του Κυρίου μέσω της προσευχής, και δεν καταλάβαινα γιατί δεν με θεράπευε, ενώ το πίστευα και το ζητούσα.
Τότε μου μίλησε και είπε να του αφιερώσω τρεις μήνες, και έλαβα στο πνεύμα ότι έπρεπε να κάνω κάποια πράγματα καθημερινά, με συνέπεια και δέσμευση. Το πρώτο και πιο σημαντικό ήταν πως κάθε πρωί έπρεπε να μείνω για τουλάχιστον 1 ώρα στην Παρουσία Του αμέσως μετά το πρωινό μου ξύπνημα με προσμονή – όχι με προσευχή, αλλά απλά προσμένοντας τον Κύριο χωρίς να κάνω απολύτως τίποτε. Στην Γραφή βρίσκουμε πολλές φορές γραμμένη αυτή την παράξενη «εντολή»… πρόσμενε τον Κύριο!
Καθώς ήμουν ένας υπερβολικά ενεργητικός και δραστήριος άνθρωπος, το να μένω ακίνητος, σιωπηλός και άπραγος για μια ώρα ήταν τις πρώτες ημέρες ένα σκέτο βασανιστήριο! Όμως σύντομα άλλαξαν τόσο πολύ τα πράγματα που από τότε είμαι άλλος άνθρωπος σε πολλά θέματα. Δεν είναι μόνον ότι ένα πρωί ξύπνησα θεραπευμένος από εκείνα τα τρία θέματα υγείας που είχα.
Τα μεγαλύτερα οφέλη ήταν πως ανοίχτηκαν τα μάτια μου στην πνευματική διάσταση, ότι έμαθα να ακούω την Φωνή του Κυρίου καθαρά μέσα στην ησυχία και την προσμονή, ότι έγιναν μεγάλες αλλαγές μέσα στην καρδιά και τον χαρακτήρα μου, ότι έσπασαν κάποια οχυρά αμαρτίας στη σάρκα μου, υπήρξε έντονη εσωτερική μεταμόρφωση που φανερώθηκε με περισσότερο αγιασμό στη ζωή μου, και έμαθα πως να μορφώνεται καλύτερα στην καρδιά μου το πως αισθάνεται, και το πως σκέφτεται ο Κύριος.
Ένα από τα πράγματα που έλαβα αποκάλυψη, για το οποίο δεν είχα καμία γνώση πρωτύτερα, ήταν η πνευματική αρχή της ΕΥΧΗΣ για μια περίοδο ΑΦΙΕΡΩΣΗΣ. Αυτή η διδασκαλία από το Άγιο Πνεύμα άρχισε να ξεδιπλώνεται μέσα από ένα λόγο για τον Απ. Παύλο στις Πράξεις 18:18 «ξύρισε το κεφάλι στις Κεχρεές· επειδή, είχε ευχή».
Αυτή η αφιέρωση για προσευχή και εκζήτηση για όλο τον μήνα Φεβρουάριο είναι μια ΕΥΧΗ που κάνουμε προς τον Κύριο, που έχει στόχο να πλησιάσουμε πιο κοντά Του, για να λάβουμε απαντήσεις, να κάνουμε την διάνοιξη, να κατακτήσουμε υποσχέσεις, να αλλάξουμε οι ίδιοι, και άλλα πολλά καλά.
Στο αυριανό σύντομο μήνυμα θα πούμε περισσότερα για αυτή την ευχή της αφιέρωσης, με βάση την ζωή του Απ. Παύλου και την Αγία Γραφή.