Σήμερα 4 Φεβ 2021 είναι το τρίτο πρωινό που ο Κύριος μας καλεί κοντά Του αυτό τον καιρό για να περάσουμε χρόνο μαζί Του πριν από το ξεκίνημα της ημέρας. Μετά από το σύντομο μήνυμα που έκανα χθες το πρωί για την δύναμη της θυσίας που απελευθερώνει την δύναμη του Θεού που ανέστησε τον Ιησού, μορφώθηκε μέσα μου η ανάγκη για λίγα λόγια ενθάρρυνσης και προτροπής σαν ένα είδος πρωινής αφιέρωσης, αλλά και οικοδομής και καταρτισμού των αδελφών που ένιωσαν το κάλεσμα του Θεού για να συμμετέχουν σε αυτή την εκστρατεία προσευχής που άρχισε την 1η Φεβ.
Ιδιαίτερα μετά από τα σχόλια και μηνύματα που έλαβα χθες μετά το βιντεάκι που έκανα, ότι ο Κύριος μας καλεί να Του προσφέρουμε τον χρόνο μας σαν θυσία για να έχουμε κοινωνία μαζί Του και να Τον υπηρετήσουμε, κατάλαβα ότι το Άγιο Πνεύμα έχει ήδη προετοιμάσει τις καρδιές πολλών.
Όμως δεν είναι όλοι έμπειροι στη ζωή της προσευχής και της αφιέρωσης. Πάντοτε υπάρχουν οι νεότεροι στην πίστη, που ακόμη δεν ξέρουν τι ακριβώς να κάνουν και πως να το κάνουν. Κι έτσι υπάρχουν και οι ερωτήσεις για το πως περνάμε χρόνο με τον Κύριο, και πως προσευχόμαστε χωρίς να λέμε τα ίδια λόγια ξανά και ξανά. Και, αν είναι σωστό να διαβάζουμε και την Αγία Γραφή σε αυτή την ώρα της πρωινής προσευχής, και πόση ώρα να περνάμε στην προσευχή και πόση ώρα στην ανάγνωση της Αγίας Γραφής.
Πάντοτε είναι καλό να επιστρέφουμε στα θεμέλια και τις βασικές αρχές και αλήθειες όπου υπάρχουν όλες οι απαντήσεις, καθώς τις κάνει φανερές το Άγιο Πνεύμα που ανοίγει το νου μας για να καταλάβουμε και να αυξηθούμε στον Χριστό, και, να αυξηθεί ο Χριστός μέσα μας, ο οποίος είπε, έτσι να προσεύχεστε: «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το Όνομα Σου»!
Ο ουράνιος Πατέρας μας είναι Άγιος. Το Πνεύμα Του είναι Άγιο. Κάθε τι που αφορά τον Θεό μας έχει να κάνει με αγιότητα και αγιασμό. Χωρίς αγιασμό κανένας δεν θα δει τον Θεό, μας μαθαίνει η Αγία Γραφή. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να προσεγγίσουμε τον Θεό, να Τον συναντήσουμε και να γεμίσουμε από την Παρουσία και τον ζωντανό Του Λόγο από τον αγιασμό.
Ο Ιησούς είπε στο Ματθαίο 23:19 «τι είναι μεγαλύτερο, το δώρο (;) ή το θυσιαστήριο, που αγιάζει το δώρο;» Είναι λοιπόν το θυσιαστήριο που φέρνει τον αγιασμό του δώρου μας που προσφέρουμε στον Κύριο.
Όμως τι είναι το δώρο μας, και τι είναι το θυσιαστήριο;
Το δώρο μας είναι ο χρόνος και η αφιέρωση μας, οι προσευχές και η δοξολογία μας, οι ύμνοι μας και η μελέτη της Αγίας Γραφής. Όλα αυτά τα προσφέρουμε στον Κύριο σαν το δώρο μας. Δεν υπάρχει λίγο ή πολύ, σωστό ή λάθος. Κάθε τι που κάθε ένας προσφέρει σαν δώρο στον Κύριο, ο Κύριος το αποδέχεται αν έχουμε αγνά κίνητρα και το προσφέρουμε με καθαρή καρδιά.
Το θυσιαστήριο είναι ο τόπος και ο χρόνος της προσευχής και αφιέρωσης μας, όπου καίει η φλόγα της θυσίας, στην οποία προσφέρουμε τον εαυτό μας σαν θυσία ζωντανή, για να καταναλωθεί από τις φλόγες της Παρουσίας του Πνεύματος του Θεού. Όμως για να υπάρχει πραγματική αφιέρωση και να ενεργείται ο αγιασμός που προέρχεται από την παρουσία και την δύναμη του Αγίου Πνεύματος, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις βασικές αρχές, όπως λ.χ. ότι το δώρο μας δεν θα είναι αποδεχτό αν ο αδελφός μας έχει κάτι εναντίον μας.
Όπως είπε ο Ιησούς, πρώτα πρέπει να τακτοποιήσουμε τα θέματα που έχουμε μεταξύ μας ώστε να μην υπάρχει εμπόδιο, και έτσι να γίνει αποδεκτή η θυσία μας, να γίνει αποδεκτό το δώρο που φέρνουμε στο θυσιαστήριο.
Μάρκου 11:25 Και όταν στέκεστε προσευχόμενοι, συγχωρείτε, αν έχετε κάτι εναντίον κάποιου, για να συγχωρήσει σε σας και ο Πατέρας σας που είναι στους ουρανούς τα δικά σας παραπτώματα. 26 Αν, όμως, εσείς δεν συγχωρείτε, ούτε ο Πατέρας σας, που [είναι] στους ουρανούς, θα συγχωρήσει τα αμαρτήματά σας.