No comments yet

Περί ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ και του «ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ»

Το κείμενο της ομιλίας για τη ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ είναι διαθέσιμο για να δείτε ή να το αποθηκεύσετε σαν PDF
https://drive.google.com/…/1gsWeip9SSzBsPs7oujO…/view…

Για αρχή είναι καλό να θεσπίσουμε το βιβλικό υπόβαθρο για την ανάγκη Στοχευμένων Προσευχών που εξυπηρετούν ένα συγκεκριμένο σκοπό για τη δική μας ζωή, και για την εξάπλωση της Βασιλείας του Θεού στη γη.
Στην ΑΓ αυτό θυμίζει στρατιωτική εκστρατεία για κατάκτηση ξένων εδαφών, παρά μια ρομαντική έκφραση θρησκευτικών δραστηριοτήτων που θυμίζουν ευχάριστες κοινωνικές συναντήσεις.
Ο Ιωάννης εξήγησε στην Α’ επιστολή του 3:8, «Γι’ αυτό φανερώθηκε ο Υιός τού Θεού, για να καταστρέψει τα έργα τού διαβόλου». Γι’ αυτό χρειάζεται επιθετική, πολεμική, στοχευμένη προσευχή που θυμίζει στρατιωτική εκστρατεία για κατάκτηση ξένων εδαφών για να έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή των έργων του διαβόλου, και την εξάπλωση της Βασιλείας του Θεού που είναι τα λάφυρα της νίκης.
Στην Εφεσ. 6 ο Απ. Παύλος μιλά για πάλη με Αρχές, Εξουσίες, Κοσμοκράτορες, και πνεύματα πονηρίας στα επουράνια. Δεν μπορούμε να παλεύουμε γενικά και αόριστα, ούτε και με πολλούς αντιπάλους την ίδια ώρα. Η πάλη είναι μόνον με ένα αντίπαλο, αλλιώς θα βρεθούμε ηττημένοι. Πρέπει να γνωρίζουμε ποιος είναι ο αντίπαλος μας, τον οποίο έχουμε στοχοποιήσει στην προσευχή μας.
Π.χ. δεν μπορούμε ταυτόχρονα να παλεύουμε με το πνεύμα της ασθένειας και με το πνεύμα της φτώχειας. Στην ασθένεια ο εχθρός μας είναι ένας δαίμονας που φθείρει το σώμα μας, πχ. το πνεύμα του καρκίνου, ενώ στην φτώχεια ο εχθρός ίσως είναι ο Μαμμωνάς.
Πρέπει να γνωρίζουμε προς ποια κατεύθυνση στρέφουμε το τόξο για να ρίξουμε τα βέλη μας, και να είμαστε αποφασισμένοι να μείνουμε σταθεροί στη μάχη μέχρις ότου συντελεστούν όλοι οι εχθροί μας και έχουμε τη νίκη.
Όταν Μάρκον 5:9 ο Ιησούς ρώτησε το ακάθαρτο πνεύμα «Ποιο [είναι] το όνομά σου;» μάλλον δεν ήθελε να γίνουν φίλοι, αλλά ήθελε να γνωρίζει τον στόχο, ποιος είναι ο εχθρός που πρέπει να βγει για να ελευθερωθεί ο άνθρωπος.
Οι στοχευμένες προσευχές είναι όπως τα βέλη που πρέπει να έχουν ένα στόχο τον οποίο πρώτα πρέπει να σημαδέψουμε. Ο συμβολισμός ότι οι προσευχές μας ενάντια στον εχθρό μας είναι όπως τα βέλη του τόξου φαίνεται στην Β΄ Βασιλέων 13:15
Ο Ελισσαιέ είπε στον Βασιλιά: Πάρε ένα τόξο και βέλη. Και είπε: Άνοιξε το παράθυρο προς ανατολάς. Και το άνοιξε.
Το «παράθυρο» συμβολίζει την προσευχή, που μας επιτρέπει να βλέπουμε στην άλλη διάσταση του πνεύματος, όπως μέσα από ένα παράθυρο.
Και ο Ελισσαιέ είπε: Τόξευσε. Κι εκείνος τόξευσε. Και είπε: Το βέλος τής σωτηρίας τού Κυρίου, και το βέλος τής σωτηρίας από τους Συρίους! Και θα πατάξεις τους Συρίους στην Αφέκ, μέχρις ότου τους συντελέσεις.
Στο εδάφιο 19 είπε: Έπρεπε να ρίξεις πέντε ή έξι φορές· τότε θα χτυπούσες τους Συρίους μέχρις ότου τους συντελέσεις·
Αυτό σημαίνει επιμονή στην προσευχή μέχρις ότου πάρουμε τη νίκη δια πίστεως.
Στο Ζαχαρία 9:14 βλέπουμε ότι ο Θεός θα φέρει τη νίκη όπως φέγγει το Φως που διαλύει το Σκοτάδι: «Και ο Κύριος θα φανεί επάνω τους, και το βέλος του θα βγει σαν αστραπή»
Η άμεση σχέση ανάμεσα στην προσευχή και την πολεμική σύγκρουση με τις δυνάμεις του Σκότους φαίνεται σε πολλές περικοπές, αλλά το πιο προφανές περιστατικό είναι όταν ο Μωυσής έστειλε τον Ιησού Ναυή στον πόλεμο ενώ ο ίδιος ανέβηκε στην κορυφή του βουνού με τον Ααρών και τον Ωρ.
Έξοδ 17:11 Και όταν ο Μωυσής ύψωνε το χέρι του, ο Ισραήλ νικούσε· και όταν κατέβαζε το χέρι του, ο Αμαλήκ νικούσε.
Τον ίδιο βλέπουμε στα λόγια του Απ. Παύλου. Στην Εφεσ 6 μιλά για την πανοπλία του Θεού για την πάλη μας με τις δυνάμεις του Σκότους. Καταλήγει στα εδάφια 18-19 όπου μιλά για στρατιωτική, και, στοχευμένη προσευχή:
«Προσευχόμενοι σε κάθε καιρό, με κάθε προσευχή και δέηση εν Πνεύματι, και αγρυπνώντας σ’ αυτό τούτο με κάθε προσκαρτέρηση και δέηση για όλους τούς αγίους. Και για μένα, για να μου δοθεί λόγος να ανοίξω το στόμα μου με παρρησία, ώστε να κάνω γνωστό το μυστήριο του ευαγγελίου»
Αυτός που αγρυπνεί στις επάλξεις είναι ο φρουρός που είναι έτοιμος για να πολεμήσει ενάντια στον εχθρό, που συμβολίζει την πνευματική διάσταση όπου μοιάζει όπως το Σκοτάδι της νύχτας. Αυτός που προσκαρτερεί είναι η περίπολος που έχει στήσει ενέδρα και περιμένει να φανεί ο εχθρός.
Επίσης ο Παύλος ζήτησε στοχευμένη προσευχή για τον ίδιο: «να μου δοθεί λόγος να ανοίξω το στόμα μου με παρρησία, ώστε να κάνω γνωστό το μυστήριο του ευαγγελίου».
Η πάλη της εκκλησίας με τις δυνάμεις του Σκότους διαμέσου της προσευχής έχει αυτό τον τελικό σκοπό, το να ανοιχτούν θύρες λόγου όχι απλά για να κηρυχτεί το Ευαγγέλιο, αλλά όταν κάποιος κηρύττει το Ευαγγέλιο, το μυστήριο να αποκαλυφθεί στις καρδιές αυτών που ακούν.
Η ζωή της προσευχής δεν είναι μόνον πολεμική με αγρυπνία, προσκαρτέρηση και στοχευμένες προσευχές. Όμως είναι και το πιο στρατηγικό μέρος επειδή καθορίζει τελικά αν θα πάρουμε νίκες και ποιες νίκες θα πάρουμε. Δεν υπάρχουν λάφυρα αν δεν νικήσουμε τον εχθρό, όπως υπέδειξε ο Ιησούς, δείχνοντας την ανάγκη για πολεμική προσευχή, όπως το δέσιμο του δυνατού.

Post a comment